کاوه، پوران (بروجرد 22 خردادماه 1330ش - )
| پوران کاوه | |
|---|---|
| زادروز |
بروجرد 22 خردادماه 1330ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | اقتصادِ دانشگاه ویسكانسین آمریكا(مکاتبه‌ای) |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم و نقاش |
| سبک | شعر سپید |
| آثار | من – تو، آه از خط فاصله (مجموعه شعر- مروارید، 1396)؛ از تماشای تو برمی گردم (مجموعه شعر- روزگار، 1396) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
كاوه، پوران (بروجرد 22 خردادماه 1330- )
شاعر، مترجم و نقاش ایرانی. به علت اشتغال پدر در دستگاه‌های دولتی و انتقال‌های مكرر، دوره ابتدایی و دبیرستان را در شهرهای مختلف استان مركزی گذراند، سپس در سال 1351 به شركت ملی نفت ایران در آبادان پیوست و در سال 1352 در پتروشیمی آبادان مشغول به كار شد. در سال 1355 تحصیل در رشتۀ اقتصادِ دانشگاه ویسكانسین آمریكا را به صورت مكاتبه‌ای آغاز نمود و همزمان مشغول فعالیت های هنری خود در سرایش شعر، نقاشی و برپائی نمایشگاه های متعدد بود. در سال 1357 با آغاز جنگ ایران و عراق به تهران بازگشت و در شركت ملی صنایع پتروشیمی دعوت به كار شد و نیز به مدت طولانی به عنوان نمایندۀ منتخب زنان و فعال ِحقوق زنان در شركت ملی نفت ایران فعالیت چشمگیر داشت و پس از اخذ مجوز حضور زنان در سمینارها و كنگره های علمی خارج از كشور كه از زمان شروع انقلاب اسلامی متوقف شده بود در سال 1370 به عنوان اولین مامور زن شركت كننده در سمینارهای خارج از كشور به مدت 4 ماه به دبی و شركت نفت شارجه عزیمت كرد و پس از بازگشت در پست نظارت بر عملكرد روَسای تداركات پتروشیمی های ایران ابقا یافت و در سال 1384 با سمت مدیر صادرات مواد پلیمری از شركت بازرگانی پتروشیمی ایران بازنشسته شد. کاوه طی حدود 3 دهه فعالیت ادبی جز روزنامه‌های کثیرالانتشار با بسیاری نشریات ادبی و فرهنگی – از جمله زندگی نو، بخارا، دنیای سخن، آدینه، تكاپو، روزگار وصل، گوهران، نافه و...- در زمینه های شعر و ترجمه و نقد همکاری داشته. علاوه بر این در خصوص مولفه های آثار او و دیدگاهش دربارۀ دیگران و پژوهش های ادبی مصاحبه های متعددی از طرف روزنامه های آرمان، ایران، همشهری، ستاره صبح، عصر آزادگان و چوك با او انجام شده. جز این مصاحبه ها نظرگاه های کاوه از طریق سخنرانی های متعددی که در مراسم های فرهنگی داشته قابل استخراج است. از جمله حضورهای او می توان به این موارد اشاره کرد: سخنرانی و ارائۀ مقاله در دانشگاه علیگره هند (۱۳۹۳)؛ سخنرانی و ارائۀ مقاله با موضوع بزرگداشت فردوسی در فرهنگسرای منطقه 3 تهران (۱۳۸۵)؛ سخنرانی برای بزرگداشت فروغ در گردهمائی ادبی پوران فرخزاد (۱۳۹۰)؛ سخنرانی در رونمائی مجموعه شعر محمود معتقدی در پاتوق فرهنگی (۱۳۸۶)؛ سخنرانی در بزرگداشت فرهاد عابدینی در عصر روشن (۱۳۸۹)؛ سخنرانی در بزرگداشت عمران صلاحی در موسسه فرهنگی بهاران (۱۳۹۳) و سخنرانی در بزرگداشت امیر عشیری در فرهنگسرای اوین (۱۳۹۲). جز این می توان به مصاحبۀ ماندگار و مهم او با امیر عشیری- پایه‌گذار ادبیات پلیسی در ایران (مجله شوکران، 1392) اشاره کرد. کاوه جز چندین دوره داوری جشنواره ی شعر لیراو (از سال 1389 تا 1395- 7 دوره ی متوالی) موفق به دریافت لوح تقدیر از فرهنگسرای منطقه 3 تهران، بزرگداشت فردوسی (1385)، دانشكدۀ مطالعات جهان، دانشگاه تهران (1389)، همایش ادبی – فرهنگی كشور كُره (1389) و از سمینار امیرخسرو دهلوی، دانشگاه علیگره هند(1393) نیز شده. از فعالیت‌های او در زمینه ی نقاشی می توان به این موارد اشاره کرد: برپائی نمایشگاه در تالار اجتماعات انكس آبادان (1356)، حضور آثارش در تالار صدا و سیمای دبی (1370)، نمایش آثارش در گالری كمال الملك (1373)، نمایش و عرضه ی آثارش در گالری بامداد (1374)، حضور در نمایشگاه گروهی (موزه ی هنرهای معاصر، 1375) و حضور در نمایشگاه بین المللی تهران (1376). آثار: صدای فاصله ها (مجموعه شعر- گنجینه، 1370)؛ بیا شبیه آفتاب باشیم (مجموعه شعر- آرست، 1373)؛ ازسكوت ترانه می سازم (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1382)؛ گاهی شبیه رویای تو می شوم (مجموعه شعر- نگاه، 1383)؛ بانوی پنجره های بی تاب (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1385)؛ به باران رسیده‌ها (ترجمۀ شعر معاصرجهان؛ از انگلیسی به فارسی، امرود، 1387)؛ هوا طعم قهوه می دهد (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1390)؛ هیچ آینه ای تكرار من نیست (مجموعه شعر- نگیما، 1392)؛ اعتراف (مجموعه شعر- نصیرا، 1393)؛ باران نبار – زمین جای خوبی نیست (مجموعه شعر- مروارید، چاپ اول: 1394/ چاپ دوم: 1396)؛ من – تو، آه از خط فاصله (مجموعه شعر- مروارید، 1396)؛ از تماشای تو برمی گردم (مجموعه شعر- روزگار، 1396).