خلبان خودکار

خلبان خودکار (automatic pilot)

ابزار کنترل‌کننده‌ای که هواپیما را در حال پرواز به‌‌صورت خودکار در مسیر، ارتفاع، و سرعت معیّن هدایت می‌کند. خلبان خودکار از مجموعه‌ای از ژیروسکوپها (ترازنما) تشکیل شده است که مرجع تعیین مسیر هواپیمایند. حس‌گرها هرگونه انحراف هواپیما از مسیر را تشخیص می‌دهند و با ارسال علایمی به سطوح کنترل، شامل شهپرها، بالابرها، و سکان، حرکت آن‌ها را اصلاح می‌کنند. خلبان خودکار در موشک هم به‌کار می‌رود. اکثر هواپیماهای مسافربری با خلبان خودکار، که خودخلبان یا ژیروخلبان نیز نامیده می‌شود، به‌خوبی پرواز می‌کنند. لارنس اسپری، مدیر امریکایی، نخستین‌بار در ۱۹۱۲ از ژیروسکوپ برای ایجاد افق مصنوعی استفاده کرد. این ابزار در ۱۹۲۴ وارد خط تولید شد و کمی بعد، برای افزایش ثبات، آن را به کنترل‌های هواپیما افزودند. بعدها ژیروسکوپ‌های دیگری نیز برای کنترل ارتفاع و مسیر به آن افزوده شدند. در دهۀ ۱۹۳۰ نخستین خلبان خودکار پنوماتیک عرضه شد.

 

---