منحیم

مَنَحیم ( ـ ح ۷۳۶پ‌م)(Menahem)

(در عبری به‌معنی «تسلی‌دهنده») به روایت عهد عتیق، شاه اسرائیل (حک: ح ۷۴۶ـ ح ۷۳۶پ‌م) پسر جادی بود و دَه سال فرمان راند، تا سرانجام به دست شَلّوم بن یابیش که زکریّا را نیز کشته بود به قتل رسید. به استناد عهد عتیق (دوم پادشاهان ۱۴:۱۵ـ۲۲) منحیم با سنگدلی حکومت کرد. چون اهالی شهر تِفصَح در برابرش ایستادند همگی ازجمله زنان باردار را از دم تیغ گذراند. در تواریخ آشوری آمده است که به تیگلت پیلسر سوم، شاه آشور، خراج می‌داد. پسرش فتحیا جانشینش شد.

 

---