کوکایین

کوکائین (cocaine)
C_۱۷H_۲۱NO_۴. آلکالوییدی حاصل از عصارۀ برگ درخت کوکا. در پزشکی کاربردهای محدودی دارد و عمدتاً برای بی‌حسی موضعی به‌کار می‌رود و مخاط بینی و گلو بلافاصله آن را جذب می‌کنند. سمی و اعتیادآور است و مصرف آن به‌صورت داروی محرک غیرقانونی است. کراک از مشتقات کوکائین است. کوکائین اولین‌بار در قرن ۱۹ در آلمان از گیاه کوکا استخراج شد. قسمت اعظم کوکائین جهان از درختان کوکایی به‌دست می‌آید که در پرو، بولیوی، کلمبیا، و اکوادور می‌رویند. تولید سالیانه این ماده را ۲۱۵هزار تن برآورد می‌کنند و بخش عمده‌ای از فرآیند عمل‌آوری آن در کلمبیا صورت می‌گیرد. گرفتگی سرخرگی از آثار جانبی مصرف کوکائین است و سبب ایجاد درد در قفسۀ سینه می‌شود. استفادۀ درازمدت از آن به فرد صدمات روانی و جسمی وارد می‌آورد.

 

---