خبره زاده، سید علی اصغر (یزد ۱۳۰۲ ـ ۱۳۸۷)
سیّد علی‌اصغر خبره‌زاده (یزد ۱۳۰۲- تهران ۱۳۸۷ش)
| سید علی‌اصغر خبره‌زاده | |
|---|---|
| زادروز |
یزد ۱۳۰۲ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۸۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان و ادبیات فارسی- دانشسرای عالی |
| شغل و تخصص اصلی | مترجم و پژوهشگر ادبیات فارسی |
| آثار | نثر فارسی در آینۀ تاریخ (سه جلد)؛ گزیدۀ ادب فارسی؛ ادب و اندیشه؛ سخن و اندیشه |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
مترجم و پژوهشگر ایرانی، و استاد زبان و ادبیات فارسی. تحصیلات ابتدایی را در یزد و دورۀ دبیرستان را در تهران و در دانشسرای مقدماتی گذراند. در ۱۳۲۴ش موفق به دریافت مدرک کارشناسیِ ادبیات فارسی از دانشسرای عالی شد، و در ۱۳۲۸ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از همان دانشسرا دانشنامۀ دکتری گرفت.
وی در دورۀ تحصیل با جلال آل احمد آشنا شد و بعد از خلیل ملکی نزدیک‌ترین و پایدارترین دوست او بود. در ۱۳۲۸ کتاب بیگانۀ آلبر کامو را به همراه جلال آل احمد ترجمه کرد. وی به دو زبان عربی و فرانسوی تسلّط داشت. خبره‌زاده ضمن تدریسِ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه علامۀ طباطبایی و دانشگاه تهران، مدت‌ها در دانشگاه‌های بابل، بابلسر و قزوین تدریس کرد. در ۱۳۴۹ از طرف یونسکو به ماداگاسکار (جنوب شرقی افریقا) فرستاده شد و در زمینۀ سودآموزی دوره دید. پس از بازگشت به ایران پنج جلد کتاب برای بی‌سوادان نوشت که سوادشان با حرفه‌شان توأم باشد. در ۱۳۵۷ بازنشسته شد، امّا تدریس در دانشگاه‌های مختلف را به‌صورت نیمه‌وقت ادامه داد.
از تألیفات اوست: نثر فارسی در آینۀ تاریخ (سه جلد)؛ گزیدۀ ادب فارسی؛ ادب و اندیشه؛ سخن و اندیشه؛ جدال نور و ظلمت. از ترجمه‌های اوست: دکتر ژیواگو (از بوریس پاسترناک)؛ همیشه شوهر، و جن‌زدگان (از داستایفسکی)؛ شهر بی‌ترحّم (از گریگوری)؛ زن سی‌ساله (از بالزاک)؛ ناپلئون (از استندال)؛ جان آزاد (از رومن رولان)؛ راهبه (از دیدرو)؛ هیچ و همه (از کوئستلر).