خدیوجم، حسین (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۶۵ش)
حسین خدیوجم (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۶۵ش)
| حسین خدیوجم | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد ۱۳۰۶ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری از دانشگاه بیروت |
| شغل و تخصص اصلی | محقق ادبی، مترجم و مصحح |
| آثار | تصحیحِ ترجمۀ احیاء علوم‌الدین (از مؤیدالدین خوارزمی) در ۸ جلد، و کتاب‌های جواهرالقرآن، وجد و سماع، و کیمیای سعادت |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
محقّق ادبی، مترجم، و مصحّح ایرانی. در زادگاهش بالید و از دانشگاه فردوسی مشهد مدرک لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفت. سپس راهی لبنان شد و از دانشگاه بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت و در بازگشت در کتابخانۀ ملی و بنیاد فرهنگ ایران مشغول به‌کار شد.
خدیوجم علاقۀ فراوانی به آثار امام محمد غزالی داشت و سال‌های بسیاری صرف تحقیق و ترجمۀ آثار او کرد. ازجمله تصحیحِ ترجمۀ احیاء علوم‌الدین (از مؤیدالدین خوارزمی) در ۸ جلد، جواهرالقرآن، وجد و سماع، و کیمیای سعادت. حسین خدیوجم در مشهد درگذشت و پیکرش مطابق وصیتش در بقعهٔ هارونیه (نزدیک شهر توس)، در جوار آرامگاه محمد غزالی به خاک سپرده شد.
خدیوجم از ابتدای دهۀ ۱۳۴۰ با نشریات فرهنگی و ادبیِ راهنمای کتاب، نگین، و سخن همکاری کرد. در ۱۳۴۳ش، کتاب گفت‌وشنودی فلسفی در زندانِ ابوالعلای معری نوشتۀ طه حسین را ترجمه کرد و به‌دنبال آن کتاب استخراج آب‌های پنهانی اثر ابوبکر محمد بن الحسن الحاسب الکرجی را ترجمه و منتشر کرد.
از دیگر ترجمه‌های اوست: آن روزها (ترجمه الأیام) اثر طه حسین؛ عقاید فلسفی ابوالعلای معری اثر عمر فروخ؛ روش تصحیح نسخه‌های خطی اثر صلاح‌الدین منجد؛ مفاتیح‌العلوم اثر خوارزمی؛ جبر و مقابله اثر خوارزمی.
از آثار اوست: تصحیح مسیر طالبی سفرنامۀ ابوطالب‌خان اصفهانی؛ و تحقیق واژه‌نامۀ حافظ.