ایتالیک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۵۶ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ایتالیک italic

(یا: ایرانیک) سبکی در طراحی حروف چاپی که در آن محور حروف به سمت راست متمایل می‌شود. این روش را آلدوس مانوتیوس[۱]، چاپ‌کار ونیزی، در ۱۵۰۱ ابداع کرد. این سبک را معمولاً به همراه حروف قائم رومی و برای متمایزکردن نام کتاب، فیلم، یا نظایر آن و یا برای تأکیدگذاشتن یا نقل‌ قول (بیشتر در امریکا) به‌کار می‌برند. اصطلاح «ایتالیک» همچنین بر نوعی روش خوشنویسی دلالت دارد که در ۱۵۲۲ لودوویکو دگلی آریگی[۲]، کاتب دیوان عالی واتیکان، برای کاربرد روزانه باب کرد. نوعی شیوۀ نگارش مشابه سبک طراحی ایتالیک از سوی غلامحسین مصاحب در ایران رواج یافت که طراحی ایرانیک عنوان گرفت.



  1. Aldus Manutius
  2. Ludovico degli Arrighi