پگاه احمدی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۵۰ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پگاه احمدی
زادروز تهران 7 تیر 1353ش
محل زندگی آلمان
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر مترجم و پژوهشگر ادبیات
سبک شعر سپید
آثار شعر زن از آغاز تا امروز: آنتولوژی شعر زنان ایرانی (چشمه، 1383)؛ صد و یک هایکو از گذشته تا امروز (ترجمه‌ی کتابی از جکی هاردی- کتاب خورشید، 1387)؛ سردم نبود(مجموعه شعر- آلمان: 2010)
گروه مقاله ادبیات فارسی
پگاه احمدی
پگاه احمدی

پگاه احمدی (تهران 7 تیر 1353ش- )

 

شاعر، مترجم و پژوهشگر ایرانی ادبیات. او فارغ‌التحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه_تهران است. از زمان تحصیلات متوسطه، اشعار، مقاله‌ها و ترجمه‌هایش در نشریاتی چون تکاپو، دوران، کارنامه، کِلک، جهان کتاب، بخارا، بیدار، سبک نو، فیلم، زنان، عصر پنجشنبه، آذرنگ، نافه، شوکران، آزما، نگاه نو و پیام شمال منتشر شده است. احمدی از شاعران جریان موسوم به شعر دهه‌ی هفتاد است و از اواخر همین دهه، به‌عنوان عضو هیات داوران جشنواره‌ها و جوایز ادبی متعددی فعالیت داشته که به برخی از آنها اشاره می‌شود: نخستین دوره‌ی جایزه‌ی شعر فراپویان (در کنار محمد_حقوقی، بیژن الهی، کیومرث منشی‌زاده، آیدین_آغداشلو و منصور_اوجی- 1379)، دومین جشنواره‌ی شعر و ادب دانشجویی دانشگاه‌های کشور (1382)، نخستین دوره‌ی جایزه‌ی شعر والس (1385)، نخستین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی دریا (1385) و جشنواره‌ی پیام‌آوران صلح و دوستی (به همراه علی_باباچاهی و علیرضا بهنام). او در اواخر دهه‌ی 1380 به اروپا مهاجرت کرد و از سال 2010، به دعوت انجمن جهانی قلم در شهر فرانکفورت آلمان زندگی و فعالیت می‌کند. تعدادی از شعرهای احمدی به زبان‌های آلمانی، فرانسوی و انگلیسی ترجمه شده‌اند و کتاب سردم نبود او نیز در دو زبان فارسی و آلمانی منتشر شده است.

از فعالیت‌های مهم پگاه احمدی می‌توان به شرکت در سی و هفتمین فستیوال جهانی شهر (رتردام هلند، 2006) به‌عنوان تنها میهمان ایرانی و شرکت در نخستین کاروان شعر ایران و فرانسه اشاره کرد. پیچیدگی زبان و فرم و نیز بهره‌گیری از دامنه‌ی واژگانی گسترده، از ویژگی‌های شعرهای احمدی است. او در دو مجموعه‌ی شعری اخیرش به شکلی از شعر انتزاعی رسیده است که زبان موجز و اشارَت‌وارش، متاثر از شطحیات است. پژوهش نوینِ احمدی درباره‌ی شعر زنان ایرانی (با عنوان شعر زن از اغاز تا امروز) در دو بخش تالیف و تدوین شده است. در بخش نخست، او به بررسی ادوار و سبک‌های شعر زنان فارسی‌گوی ایران از آغاز (سده‌ی چهارم هجری) تا اوائل دهه‌ی 1380 پرداخته و در بخش دوم، نمونه‌هایی از اشعار شاعران زن معاصر را ارائه نموده است.


کتاب‌شناسی

روی سُل پایانی (مجموعه شعر- نگاه سبز، 1378)؛ آواز عاشقانه‌ی دختر دیوانه (ترجمه‌ی شعرهای سیلویا پلات- نگاه سبز، 1379)؛ کادنس (مجموعه شعر- نگاه سبز، 1378)؛ این روزهایم گلوست (مجموعه شعر- ثالث، 1383)؛ شعر زن از آغاز تا امروز: آنتولوژی شعر زنان ایرانی (چشمه، 1383)؛ صد و یک هایکو از گذشته تا امروز (ترجمه‌ی کتابی از جکی هاردی- کتاب خورشید، 1387)؛ سردم نبود (مجموعه شعر- آلمان: 2010)؛ شدت (مجموعه شعر- آلمان/ فرانسه: 2017).

 

منابع:

  • روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولی­زاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395.
  • هفته‌نامه رودکی، سال یازدهم، شماره پیاپی 190: پاییز 1396، ص 68.
  • http://yon.ir/Q2bnf