علیمرادخان زند

علیمرادخان زند ( -1199ق)

چهارمین پادشاه (حک: 1196-1199ق) سلسلۀ زندیه. خواهرزادۀ زکی‌خان زند بود و در زمان پادشاهی کریم‌خان زند در جنگ‌هایی برای سرکوب شورشیان شرکت داشت. پس از فوت کریم‌خان در 1193ق او با حمله و تصرف ارگ، ابوالفتح‌خان را به پادشاهی رساند و خود حاکم اصفهان شد. پس از کشته‌شدن زکی‌خان عازم شیراز شد و به ظاهر از ابوالفتح‌خان فرمانبرداری و شورش مجدد ذوالفقارخان افشار را سرکوب کرد. پس از چندی، با شکست‌دادن علینقی‌خان، حاکم جدید اصفهان، در آن شهر ماند. در 1195ق شیراز را تصرف کرد و پس از کشتن صادق‌خان به سلطنت رسید. در 1196ق به اصفهان بازگشت و آن‌جا را پایتخت خود کرد. برادر خود، جعفرخان، را به حکومت زنجان و سطانیّه فرستاد و خود برای فتح مازندران، به تهران رفت اما لشکر او شکست خورد. هنگامی که از حرکت جعفرخان به سمت اصفهان مطلع شد، به شتاب بدان‌جا رفت اما در مورچه‎‌خورت، بیماری استسقا وفات یافت. وی مردی تندخو و بدبین و بهانه‌جو بود.