اوبراین، کیت (۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)
| کیت اوبراین Kate O\'Brien | |
|---|---|
| زادروز |
لیمریک ۱۸۹۷م |
| درگذشت | ۱۹۷۴م |
| ملیت | ایرلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج دانشگاه دوبلین |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایش نامه نویس |
| آثار | رمان ها: بدون شنلم(۱۹۳۱)؛ اتاق انتظار (۱۹۳۴)؛ آخر تابستان (۱۹۴۳)؛ نمایش نامه ها: پل (۱۹۲۷)؛ پنجره کلاس درس (۱۹۳۷) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | جوایز هوتورندن و یادبود تیت بلک |
اوبراین، کیت (۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)(O\'Brien, Kate)
رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس ایرلندی، زادۀ لیمریک[۱] در کالج دانشگاه دوبلین تحصیل کرد و در لندن به روزنامه‌نگاری پرداخت. نخستین رمان او، بدون شنلم[۲] (۱۹۳۱)، جوایز هوتورندن[۳] و یادبود تیت بلک[۴] را به‌دست آورد. رمان‌های اتاق انتظار[۵] (۱۹۳۴) و آخر تابستان[۶] (۱۹۴۳)، که صحنۀ رویدادهای آن‌ها ایالت کلر[۷] است، تصاویری هوشمندانه از خلق‌وخوی ایرلندی‌ها ترسیم می‌کنند. ازجمله رمان‌های دیگر اوست: مری لاول[۸] (۱۹۳۶)، دعا برای آدم خانه به‌دوش[۹] (۱۹۳۸)، و آن بانو[۱۰] (۱۹۴۶). از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: پل[۱۱] (۱۹۲۷) و پنجرۀ کلاس درس[۱۲] (۱۹۳۷). خدانگهدار اسپانیا[۱۳] (۱۹۳۷) سفرنامۀ اوست. آثار بعدی اوبراین نیز عبارت‌اند از گل‌های بهاری[۱۴] (۱۹۵۳)، ایرلند من[۱۵] (۱۹۶۲) و معرفی مهمان‌سرا[۱۶] (۱۹۶۳).