فرهاد استوانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۴ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فرهاد استوانی
Farhad Ostovani
زادروز لاهیجان 22 مهر 1329ش
محل زندگی پاریس
ملیت ایرانی- فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی هنرهای تجسمی- دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران/ دو دیپلم در رشته‌های تاریخ هنر و نقش فرش- مدرسۀ عالی هنرهای زیبای فرانسه
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار مجموعۀ باغ‌ها
گروه مقاله نگارگری و مجسمه‌سازی
جوایز و افتخارات جایزۀ ژان لورچات (2014) 
فرهاد استوانی
فرهاد استوانی
از مجموعۀ باغ‌ها(gardens Archives)ی فرهاد استوانی
اثری از فرهاد استوانی- از مجموعۀ باغ‌ها (gardens Archives)

فرهاد استوانی (لاهیجان 22 مهر 1329ش- )

نقاش ایرانی مقیم فرانسه. از نوجوانی با شرکت در کلاس‌های خصوصی به کپی‌ آثار نقاشان قدیمی پرداخت. پس از اخذ دیپلم ریاضی، در سال 1349 وارد دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و سال 1353 در رشتۀ هنرهای تجسمی از آن‌جا مدرک کارشناسی گرفت. یک‌سال پیش از فارغ‌التحصیلی، اولین نمایشگاه انفرادی خود را با مساعدت «انجمن فرهنگی فرانسه» در تهران برگزار کرد. در همان سال (1352) کتابی در زمینۀ آموزش فن نقاشی به کودکان و نوجوانان ترجمه کرد و همچنین از سال 1350 به آموزش نقاشی در دبیرستان‌های تهران و در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت.

استوانی در سال 1353 برای ادامۀ تحصیل در مدرسۀ عالی هنرهای زیبای فرانسه[۱] به آن کشور رفت و از آن‌جا در رشته‌های تاریخ هنر و نقش فرش دیپلم گرفت (دو دیپلم). در بهار همان سال در چندین نمایشگاه گروهی، از جمله نمایشگاه گروهی ویتل[۲]، نمایشگاه گروهی نگارخانۀ هنر و صنایع دستی و نمایشگاه گروهی بل شاس[۳] پاریس شرکت کرد. پس از دو نمایشگاه انفرادی که «انجمن ایران و فرانسه» بدون حضور وی در ایران برگزار کرد، نگارخانۀ لیتو[۴] هم در سال 1356 نمایشگاهی از آخرین کارهای رنگ و روغن او که همگی در پاریس خلق شده‌ بودند برگزار و وی را نقاش پرتره معرفی کرد. استوانی جز شرکت در نمایشگاه گروهی وال دیزه[۵] فرانسه (1356) و برگزاری نمایشگاه انفرادی در مرکز فرهنگی فرانسه در اسکندریۀ مصر، نمایشگاه انفرادی دیگری از آثار خود در خانۀ فرهنگ سن ژرمن[۶] برپا کرد. وی پس از فارغ‌التحصیلی طی اقامت دوساله در واشنگتن، چند نمایشگاه برگزار کرد. پس از بازگشت به اروپا چهارسال در رم اقامت کرد و در سال 1986 به فرانسه رفت و نقاشی‌هایی را که در سال 1975 با الهام از طبیعت تپۀ ژانیکول[۷] (ایتالیا) کشیده بود به نمایش گذاشت. همان سال مجددا به امریکا رفت و ضمن تدریس نقاشی با مداد رنگی در آکادمی هنرهای فیلادلفیا، اولین آثار خود را در زمینۀ کار با مداد رنگی از باغ علی‌اف (کشور آذربایجان) خلق کرد که نتیجه‌اش برگزاری چندین نمایشگاه انفرادی در پاریس و امریکا بود. سال 1987 به فرانسه بازگشت و ضمن برگزاری کلاس‌هایی، آتلیه‌ای نیز در میدان باستیل[۸] دایر کرد و به کار خود در زمینۀ باغ‌ها ادامه داد. کارهای این دورۀ استوانی در پاریس و امریکا به نمایش گذاشته شدند. جز باغ، سیب نیز از دیگر موضوعاتی بوده که توجه وی را به خود جلب کرده و نتیجه‌اش چندین نمایشگاه در گالری پالمر[۹] لس‌آنجلس و کور دومر[۱۰] پاریس بوده. در بهمن و اسفند 1374 نمایشگاهی از آثار استوانی با همکاری انجمن امور هنری فرانسه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. استوانی در سال 1982 با گالری هربرت پالمر لس‌آنجلس همکاری کرد. وی تاکنون جز برگزاری نمایشگاه‌های متعدد انفرادی، در بسیاری نمایشگاه‌های گروهی، در کشورهایی چون سوئیس، فرانسه، آلمان، امریکا، ایتالیا و... نیز شرکت کرده است.

داریوش شایگان دربارۀ آثار استوانی نوشته بود: شاید وی به شیوۀ خاص خودش می‌خواهد به رازی که مغز متفکرش در جست‌وجوی آن است دست یابد. وی به طور ناخودآگاه در جست‌وجوی پدیده‌ای است که در روانشناسی آن را خویشتن‌شناسی می‌نامند.[۱۱]

استوانی در سال 2014 جایزۀ ژان لورچات[۱۲] را از فرهنگستان هنرهای زیبای فرانسه[۱۳] دریافت کرده است.



منابع

  • کلک، فروردین و اردیبهشت و خرداد 1375، شمارۀ 73 و 74 و 75، صص 328 تا 331: باغ من (نگاهی به نمایشگاه آثار نقاشی فرهاد استوانی)، نازک افشار
  • رودکی، سال هفتم، شمارۀ 72 (آبان 1356)، استوانی در نگارخانۀ لیتو
  • کتاب گیلان، جلد 3؛ به سرپرستی ابراهیم اصلاح عربانی، تهران: 1374
  • http://farhad-ostovani.net/biography/



  1. École nationale supérieure des Beaux-Arts
  2. Vitelle
  3. Belle chasse
  4. Litue
  5. Val- doise
  6. Sint Germian
  7. Colline Janicule
  8. Place de la Bastille
  9. Herbert Palmaire
  10. Cours de mai
  11. نگاهی به نمایشگاه آثار نقاشی فرهاد استوانی، نازک افشار؛ مجلۀ کلک: شمارۀ 73، 74 و 75
  12. prix Jean Lurçat
  13. Académie des Beaux-Arts