ابن متوج، جمال الدین احمد (قرون ۸ و ۹ق)
جمال الدین احمد بن متوج | |
---|---|
ملیت | عرب |
شغل و تخصص اصلی | عالم امامی |
لقب | فخرالدین و شهابالدین |
آثار | الناسخ و المنسوخ؛ غرائبالمسائل، کفایةالطالبین؛ منهاجالهدایة فی تفسیر آیاتالاحکام الخمسمأة؛ وسیلةالقاصد فی فتح معضلات القواعد؛ الثارات یا قصصالثار |
گروه مقاله | دین اسلام |
ابن مُتَوّج، جمالالدین احمد (قرون ۸ و ۹ق)
(نام کامل: جمالالدين احمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بحرانی) عالم امامی. در برخی منابع لقب او فخرالدین و شهابالدین نیز آمده است. از مردم اُوال، جزیرهای در بحرین، بود. برای تحصیل به عراق رفت. در حِلّه در محضر فخرالمحققین، فرزند علامۀ حلی، و دیگران تلمذ کرد و پس از دریافت اجازه از آنان به بحرین بازگشت و تا پایان عمر به قضاوت و امور حِسبیه پرداخت. وی در حله با شهید اول گفتوگو و مباحثه داشته است. احمد بن فهد احسایی، فخرالدین سبیعی و احمد بن محذم اوائلی از او بهره گرفته و روایت کردهاند. از آثار اوست: الناسخ و المنسوخ، رسالهای که عبدالجلیل حسینی قاری آن را شرح کرده و با تصحیح و ترجمۀ محمدجعفر اسلامی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۴۴ش)؛ غرائبالمسائل، کفایةالطالبین؛ منهاجالهدایة فی تفسیر آیاتالاحکام الخمسمأة؛ وسیلةالقاصد فی فتح معضلات القواعد، در شرح قواعدالاحکام علامۀ حلی؛ منظومهای بلند در مراثی و حماسههای شیعه با نام الثارات یا قصصالثار.