سیمبلین
سیمبلین (Cymbeline)
نمایش‌نامه‌ای به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر، نخستین اجرا در ۱۶۰۹، منتشرشده در ۱۶۲۳. ایموجن، دختر سیمبلین، شاه بریتانیا، پنهانی با پوستوموس ازدواج می‌کند. شاه پوستوموس را به روم تبعید می‌کند. در روم با یاکیمو بر سر وفاداری همسرش شرطی می‌بندد. یاکیوم حیله می‌زند و پوستوموس چنین می‌پندارد که همسرش خیانت کرده است و ملازم خود را بر آن می‌دارد که ایموجن را بکشد. ملازم از کشتن ایموجن روی برمی‌تابد. ایموجن در جنگلی رها می‌شود و با دو برادرش که آن‌ها را نمی‌شناسد، دوستی برقرار می‌کند. رومیان به انگلستان یورش می‌برند. پوستوموس نیز آنان را همراهی می‌کند و بر آن است تا در معیت رومیان پنهانی از موطن خود دفاع کند. یاکیمو نیز همراه اوست. ایموجن ملازم لوکیوس، سپاهی رومی، می‌شود. جنگ با پایمردی پوستوموس و برادران ایموجن با پیروزی سپاهیان انگلستان پایان می‌گیرد. در صحنۀ نهایی، شخصیت‌ها یک‌یک گشوده می‌شوند. ایموجن و پوستوموس با هم آشتی می‌کنند. سیمبلین مقدمه‌ای بود بر همکاری شکسپیر با فرانسیس بومانت و جان فلچر که به خلق نمایش‌نامه‌های بزرگ او انجامید.