ابوالعباس سامانی، عبدالله ( ـ۲۹۸ق)
ابوالعباسِ سامانی، عبدالله ( ـ۲۹۸ق)
امیر سامانی و حاکم طبرستان. در شعبان ۲۸۹ق، فرماندهی لشکر سامانیان را در نبرد با (ابن) جُستان، حاکم دیلمستان، و محمد بن هارون، سردار عاصی سامانی که بر طبرستان و ری مستولی و با ابن‌جستان متحد شده بود، به‌عهده داشت و بر آنان پیروز شد. در اواخر همین سال، امیراِسماعیل سامانی، طبرستان و ری را از دست محمد بن هارون بیرون کرد و ابوالعباس سامانی را به حکومت طبرستان گمارد و پسر خود احمد بن اسماعیل را در حکومت گرگان تحت امر وی قرار داد. در ۲۹۰ق، ناصر کبیر علوی، طبرستان را از دست وی بیرون کرد، اما ابوالعباس این ولایت را باز پس گرفت. پس از مرگ اسماعیل (۲۹۵ق)، امیر احمد بن اسماعیل، ابوالعباس سامانی را در مقام خود نگاه داشت. وی با رفتار و سیاستی نیکو علویان و سران دیلم را به سوی خود جلب کرد. امیر احمد او را به سبب کدورت پیشین عزل کرد (۲۹۷ق) و چون دیلمیان آشوب کردند، او را باز به حکومت طبرستان منصوب کرد. پس از درگذشت ابوالعباس سامانی در طبرستان، امیر احمد سامانی به جای وی، ابوالعباس محمد بن ابراهیم صعُلوک، حاکم ری، را به امارت طبرستان منصوب کرد.