ابوالقاسم کثیر، منصور بن محمد ( ـ پس از ۴۳۲ق)
| ابوالقاسم کثیر | |
|---|---|
| درگذشت | پس از ۴۳۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | شیخ العمید |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
ابوالقاسم کثیر، منصورِ بن محمد ( ـ پس از ۴۳۲ق)
(منصور بن محمد بن كثیر) دیوان‌سالار و دولتمرد روزگار غزنوی. زادگاه او را هرات دانسته‌اند. ابوالقاسم کثیر از نوادگان کثیر بن احمد بود که هریک در دستگاه سامانیان مناصبی بلند، همچون وزارت و سپهسالاری، یافتند. در دوران پادشاهی سلطان محمود غزنوی، رئیس دیوان عَرض شد و از این‌رو به «ابوالقاسم عارِض» نیز مشهور شد. با مرگ محمود، سلطان مسعود، نیز او را در منصب پیشین ابقا کرد، اما پس از چندی به اتهام خیانت در بیت‌المال از کار برکنار شد، اما پیوسته مورد تکریم و احترام دربار بود. در دورۀ پادشاهی مسعود، چندی نیز صاحب دیوان خراسان بود. منوچهری دامغانی در قصیده‌ای ابوالقاسم را ستوده و از وی با لقب «شیخ العمید» یاد کرده است.