اتحادیه مسلمین
اِتّحادیۀ مسلمین
تشکل مذهبی با هدف ترویج اسلام و گسترش وحدت اسلامی در میان مسلمانان در دو دهۀ بعد از ۱۳۲۰ش. در ۱۳۲۴ مهدی سراج انصاری آن را تأسیس کرد. در زمینه‌های مطبوعاتی، مذهبی، سیاسی در صحنۀ بین‌المللی فعالیت می‌کرد. متن پیمانی که اعضای اتحادیه می‌بایست بپذیرند این بود که بر طبق اساس‌نامۀ اتحادیه در راه ترویج اسلام و قرآن مجید و مذهب جعفری و حفظ ناموس دین محمدی (ص) و آبروی مسلمین و مبارزه با هرگونه بی‌دینی و خرافات تا آخرین حد امکان کوشش کنند. از اعضای هیئت‌مدیره و همکاران فعال اتحادیه سید محمود طالقانی، عطاءالله شهاب‌پور و غلامرضا سعیدی بودند. این اتحادیه یک‌بار در سال‌های ۱۳۲۵ـ۱۳۲۷ و بار دیگر در سال‌های ۱۳۲۹ـ۱۳۳۲ سخت مشغول فعالیت بود. از زمان تأسیس اتحادیه یکی از کارهای جاری آن حفظ شئونات دینی در سطح عمومی جامعه بود، ازجمله بحث رعایت حرمت ماه رمضان و منع روزه‌خواری در مجامع عمومی. ارگان این اتحادیه، نشریه‌ای با نام مسلمین بود که در چند دورۀ متوالی منتشر شد و حاوی مقالات دینی ـ سیاسی و نیز خبری دربارۀ دشواری‌های جهان اسلام بود. در شهرستان‌ها نیز فعالیت می‌کرد. یکی از اساسی‌ترین دغدغه‌های اتحادیه، مسائل مسلمانان هند و پاکستان و نیز دنبال‌کردن مسئلۀ فلسطین بود. به تدریج با گرم‌شدن فضای سیاسی کشور، اتحادیه مسلمین و سایر جریانات اسلامی وارد سیاست شدند. در نهضت ملی تیر ماه ۱۳۳۲ در بحبوحۀ اختلاف میان رهبران نهضت، اتحادیه جانب دکتر مصدق را گرفت.