احقاف، سوره

اَحْقاف، سوره

سورۀ شمارۀ ۴۶ به‌ترتیب مصحف و ۶۹ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۳۵ آیه و ۶۴۸ کلمه. احقاف (ریگزار)، اشاره به سرزمین قوم عاد، یعنی قوم حضرت هود (ع) است (آیات ۲۱ تا ۲۶). بیست و هفتمین سوره از سوره‌های ۲۹‌گانۀ مقطعات با حروف مقطّعۀ «حم»؛ آخرین سوره از سوره‌های هفت‌گانۀ حامیمات (آغازشده با حامیم) و هفتمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود. از نظر حجم، از سوره‌های «مثانی» و دقیقاً یک حزب (یک‌چهارم جزء) قرآن است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از توحید و ایمان و آفرینش آسمان‌ها و زمین به حق و اجل معیّن.