اصفهانی، میرزا مهدی (اصفهان ۱۳۰۳ـ مشهد ۱۳۶۵ق)
اصفهانی، میرزا مهدی (اصفهان ۱۳۰۳ـ مشهد ۱۳۶۵ق)
میرزا مهدی اصفهانی | |
---|---|
زادروز |
اصفهان ۱۳۰۳ق |
درگذشت | مشهد ۱۳۶۵ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فقیه |
شغل و تخصص های دیگر | فیلسوف |
آثار | اعجاز قرآن- ابواب الهدی |
گروه مقاله | دین اسلام |
فقیه و فیلسوف شیعی ایرانی. نزد پدر خود، میرزا اسماعیل اصفهانی و آخوند کاشانی و جهانگیرخان قشقایی و آقا سید محمدباقر دُرچهای شاگردی کرد و سپس در عتبات، به توصیۀ حاج آقا رحیم ارباب، از محضر سیداسماعیل صدر بهرهها برد و فقه و اصول را نزد میرزای نائینی فراگرفت و به اجتهاد رسید. پس از مدتی مکتب جدیدی، که بر پایه قرآن و حدیث بود، در معارف الهی تأسیس کرد و بعد از او شاگردانش این مکتب را، که به مکتب تفکیک معروف شد، به کمال رساندند. در ۱۳۴۵ق، در مشهد سه دوره اصول تدریس کرد. بزرگترین شاگرد او، شیخ مجتبی قزوینی، بههمراه شاگردان دیگر وی، شیخ هاشم قزوینی، و سیدحسین قاضی طباطبایی، به ترویج مکتب تفکیک دست زدند. از آثارش: اعجاز قرآن؛ ابوابالهدی؛ معارف قرآن؛ غایةالمنی؛ الصوارمالعقلیة؛ مصابیحالهدی در فقه.