اسدراس

اِسْدراس (Esdras)

(یا: ازدراس) دو کتاب اول عهدین منحول یا آپوکریف عهد عتیق. اسدراس اول، جز در یک بخش، بازنوشتۀ یونانی متنی عبرانی شامل کتاب عَزرا، قطعاتی از کتاب نحمیا، و قسمتی از دوم تواریخ است. بخشی از آن که در عهد عتیق یافت نمی‌شود، داستان رقابت سه جوان یهود در دربار ایران است. غالب محققان اسدراس اول را اثر مترجم واحد ناشناسی می‌دانند که آن را بین سال‌های ۱۵۰ـ۵۰پ‌م نوشته است. اسدراس دوم مکاشفه‌وار است و بخش اعظم آن را مرثیه‌های عزرا دربارۀ سقوط بیت‌المقدس (اورشلیم) و رؤیاهای هفت‌گانۀ او تشکیل می‌دهند. نویسندۀ آن و همچنین این نکته که در اصل به چه زبانی (آرامی، یونانی، یا عبرانی) نوشته شده است معلوم نیست. بیشتر محققان حدس می‌زنند که در اواخر قرن ۱م تألیف شده باشد. اسدراس دوم به گواهی ترجمه‌های متعددی که از آن به‌عمل آمد (لاتینی، سریانی، و قبطی)، نقل‌قول‌های مکرری که آبای کلیسا از آن کردند، و عبارت‌های بسیاری که از آن وارد ادعیۀ مسیحی شد، با اقبال فراوان روبه‌رو بوده است.

---