مجید مشیری
| مجید مشیری | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز 15 اسفند 1340ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی مهندسی راه و ساختمان - دانشگاه فنی مهندسی شیراز |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون |
| آثار | میکائیل (سیروس مقدم- 1394)؛ پدر (بهرنگ توفیقی- 1397)؛ برسر دو راهی (بهرنگ توفیقی- 1397)؛ دعوت (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳87)؛ هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (پوران درخشنده- ۱۳۹۱) |
| گروه مقاله | سینما |
مجید مشیری (شیراز 15 اسفند 1340ش- )
بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. پس از دوره‌ی متوسطه، تحصیلاتش را در رشته‌ی معماری ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه فنی مهندسی شیراز شد. مشیری فعالیت آموزشی خود را با عضویت در کارگاه آزاد بازیگری امین تارخ آغاز کرد و پس از آن به ایفای نقش در سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی پرداخت. او کار هنری خود را با ایفای نقشی کوتاه در فیلم سینمایی شب روباه (همایون اسعدیان- 1375) آغاز کرده و اولین کار تلویزیونی‌اش نیز مجموعه‌ای با عنوان تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸ (مرضیه برومند) در سال‌های 1375- 1376 از شبکه‌ی تهران پخش شده است. مشیری از بازیگران پرکار ایران است که جز معدودی آثار کمدی توانمندی‌هایش را در ایفای نقش‌های جدی نشان داده است. از بازی‌های تلویزیونی او به نقش‌های ماتیوس در مردان آنجلس، منصور نادری در مسافری از هند، جاوید صفامنش در بر سر دوراهی و سرهنگ کیایی در ماتادور می‌توان اشاره کرد.
گزیده‌ی آثار سینمایی
ساغر (سیروس الوند- ۱۳۷۶)؛ خلبان (جمال شورجه- ۱۳۷۶)؛ آژانس شیشه‌ای (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۷۶)؛ عشق + ۲ (رضا کریمی- ۱۳۷۷)؛ سام و نرگس (ایرج قادری- ۱۳۷۹)؛ آخر بازی (همایون اسعدیان- ۱۳۷۹)؛ روز کارنامه (مسعود کرامتی- ۱۳۸۱)؛ پروانه‌ای در باد (عباس رافعی- ۱۳۸۲)؛ رؤیای خیس (پوران درخشنده- ۱۳۸۴)؛ ماه‌وش (محمد درمنش- ۱۳۸۶)؛ دعوت (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳87)؛ شبکه (ایرج قادری- ۱۳۹۰)؛ هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (پوران درخشنده- ۱۳۹۱)؛ برج آرام (مسعود اطیابی- ۱۳۹۱).
گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی
مردان آنجلس (فرج‌الله سلحشور- 1375)؛ سرنخ (کیومرث پوراحمد- 1375)؛ چراغ جادو (همایون اسعدیان و مسعود کرامتی- 1379 و 1380)؛ مسافری از هند (قاسم جعفری- 1381)؛ شکر تلخ (احمد کاوری- 1385 و 1386)؛ ارمغان تاریکی (جلیل سامان- 1389)؛ دزد و پلیس (سعید آقاخانی- 1391)؛ ماتادور (فرهاد نجفی- 1392)؛ بچه‌های نسبتاً بد (سیروس مقدم- 1392)؛ میکائیل (سیروس مقدم- 1394)؛ پدر (بهرنگ توفیقی- 1397)؛ برسر دو راهی (بهرنگ توفیقی- 1397).