پلئیاد

Pléiade

عنوانی برای چندگروه هفت‌نفره از فلاسفه و، خاصه، شاعران در تاریخ غرب. از ریشۀ پلئیادس یونانی (به معنای کبوترها) گرفته شده و در اساطیر یونانی هفت دختر اطلس و پلیونه بودند. وقتی اوریون شکارچی در حال تعقیب آنها و مادرشان بود، برای نجات شروع به دعا کردند. خدایان نیز آنها را تبدیل به کبوترهایی کردند و بعدها به شکل ستاره درآمدند. زئوس هفت خواهر را به‌صورت خوشۀ پروین (ثریا/ صورت فلکی گاو) در آسمان قرار داد. از این نام اساطیری (پلئیادس) در طول تاریخ برای نامیدن گروه‌های چندتایی متعددی استفاده شده. از جمله گروه آتشفشان پلئیادس در قطب جنوب.

این نام نخستین بار برای گروهی از فیلسوفان سدهٔ ۶ ق‌م یونان به کار رفت و پس از آن برای چندگروه هفت‌نفره از شاعران در دوره‌های مختلف تاریخ به کار گرفته شد. از آن جمله‌اند گروه شاعران تراژدی‌سرایی که قرن سوم قبل از میلاد (در دورۀ بطلمیوس دوم) در اسکندریه می‌زیستند (و آپولونیوس، کالیماخوس، تئوکریتوس، آراتوس، لیکفرون از اعضای آن بودند) و نیز گروهی که در قرن نوزدهم در روسیه با شرکت الکساندر پوشکین و ميخائيل لرمانتف به وجود آمد. در قرن بيستم نیز در فرانسه، پل والری و چند شاعر دیگر، گروهی به همین نام تشکیل دادند.

---