اصحاب الجنه
اَصحابُ‌الجَنَّه
در قرآن، چند باغدار که داستانشان در سورۀ قلم (آیات ۱۷ـ۳۳) آمده است. براساس این آیات، صاحبان باغی قسم یاد کردند که بامدادان محصول باغ را بچینند، اما ترک استثنا کردند (انشاالله نگفتند؛ یا بخشی از آن را برای نیازمندان استثنا نکردند)؛ لذا در وقت خواب از سوی خداوند خسارتی به آن باغ وارد شد و میوه‌های آن ازبین رفت. آنان بین خود قرار گذاشته بودند تا از ورود افراد نیازمند به باغ جلوگیری کنند، اما وقتی به باغ رسیدند، آن را سوخته و ویران دیدند و فکر کردند که راه را اشتباه آمده‌اند، سپس از کار خود پشیمان شده و امیدوار شدند که خداوند باغی بهتر به ایشان دهد. بیشتر مفسّران نام این باغ را صروان در نزدیکی صنعا ذکر کرده‌اند.