سهیلا بسکی

سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski

نویسنده، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ جایزه گلشیری برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر  چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیان‌گذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند غلامعلی بسکی، پدر طبیعت ایران، بود.

سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلی‌اش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها بی‌کار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستان‌نویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری،  مجلۀ آبادی را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ معمار و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ شهر را به صورت حرفه‌ای منتشر کرد. او هماهنگ‌کنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایده‌های جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربه‌های شهرک‌سازی‌های نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد.

---