مادورای
مادورای (Madurai)
شهری در تامیل نادو[۱]، در جنوب شرقی هند، کنار رود وایگای[۲]، با ۹۴۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). از قرن ۵ تا۱۱پ‌م پایتخت سلسلۀ پاندیا[۳] بود. این شهر مرکز فرهنگ دراویدی[۴] نیز است. معبد هندوی میناکشی[۵] متعلق به قرن‌های ۱۶ و ۱۷ در مادورای قرار دارد و نمونۀ بارز معماری معبد ویجینگر[۶] است. مادورای در قرن ۱۴م بخشی از امپراتوری ویجینگر شد؛ سلسلۀ نایاکا[۷] از ۱۵۶۵ بر آن فرمان راند، و کمپانی هند شرقیِ انگلستان[۸] در ۱۸۰۱ آن را اشغال کرد.