ژوزف، ادوارد (کرمانشاه ۱۲۸۲ـ امریکا ۱۳۷۳ش)

مترجم، مولوی‌شناس و موسیقی‌دان ایرانی. پس از آن‌که دورۀ دبیرستان را در مدرسۀ آلیانس کرمانشاه به‌پایان برد، به تهران رفت و به فراگیری زبان‌های فرانسه، انگلیسی و ادبیات پارسی همت گماشت. با زبان‌های عبری و ارمنی نیز آشنایی داشت. در ۱۳۲۱ش مشاور وزارت پیشه و هنر شد. از بنیادگذاران بنگاه ترجمه و نشر کتاب، بنیادگذار بانک کشاورزی و مؤسسۀ بیمۀ ملی، و از مؤسسان انجمن فیلارمونیک تهران بود. در ارزیابی سکّه‌های باستانی و تمبر و مهر اسم نیز صاحب‌نظر بود. از آثارش: ترجمۀ بابا گوریو اثر بالزاک (تهران،۱۳۳۴ش)؛ ترجمۀ زن سی‌ساله اثر بالزاک (تهران، ۱۳۳۶ش)؛ نخجیران، شرح و تفسیر یکی از داستان‌های مولوی (تهران، ۱۳۳۷ش)؛ طوطیان (تهران ۱۳۴۹ش)؛ هفت بند نای (۲ جلد تهران، ۱۳۸۲ش) درخور ذکرند.