آبسالان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
آبسالان‌ Absalan (Spring Feast Sasanian)
آبسالان‌ Absalan (Spring Feast Sasanian)


آبسالان‌ با نام‌های‌ گوناگون‌ بهار جشن‌، جشن‌ کوسه‌ برنشین‌ (رکوب‌ الکوسج‌، خروج‌ الکوسج‌)، جشن‌ آب‌پاشان‌ و جشن‌ روباه‌ (یوم‌الثعلب‌)، یکی‌ از جشن‌های‌ ایران‌ باستان‌ برای‌ طلب‌ باران‌ است‌ که‌ به‌ قول‌ بیرونی‌، پادشاهان‌ کیانی‌ آنرا «بهار جشن‌» می‌نامیدند. معنی‌ درست‌ این‌ نام‌ را، که‌ در متن‌های‌ پهلوی‌ تنها یک‌ بار، در مینوی‌ خرد به‌ صورت‌ آبسالان‌ (آپسالان‌) آمده‌ است‌، نمی‌دانیم‌. این‌ واژه‌ را «روز بهاری‌»، «بهاران‌»، «بهاران‌، هنگام‌ بهار»، «روز بارانی‌» و «روز توفانی‌ [از شدتِ باران]» معنی‌ کرده‌اند.
آبسالان‌ با نام‌های‌ گوناگون‌ بهار جشن‌، جشن‌ کوسه‌ برنشین‌ (رکوب‌ الکوسج‌، خروج‌ الکوسج‌)، جشن‌ آب‌پاشان‌ و جشن‌ روباه‌ (یوم‌الثعلب‌)، یکی‌ از جشن‌های‌ ایران‌ باستان‌ برای‌ طلب‌ [[باران|باران‌]] است‌ که‌ به‌ قول‌ بیرونی‌، پادشاهان‌ کیانی‌ آنرا «بهار جشن‌» می‌نامیدند. معنی‌ درست‌ این‌ نام‌ را، که‌ در متن‌های‌ پهلوی‌ تنها یک‌‌بار، در مینوی‌ خرد به‌ صورت‌ آبسالان‌ (آپسالان‌) آمده‌ است‌، نمی‌دانیم‌. این‌ واژه‌ را «روز بهاری‌»، «بهاران‌»، «بهاران‌، هنگام‌ بهار»، «روز بارانی‌» و «روز توفانی‌ [از شدتِ باران]» معنی‌ کرده‌اند. این جشن را در کنار دریا، رودخانه‌ها و جوی‌ها با پاشیدن آب روی یکدیگر با آرزوی بارش باران و دوری از خشک سالی برگزار می‌کردند.
----
 
 
 
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]]
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]]
[[رده:آداب و رسوم ایرانی]]
[[رده:آداب و رسوم ایرانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۳

آبسالان‌ Absalan (Spring Feast Sasanian)

آبسالان‌ با نام‌های‌ گوناگون‌ بهار جشن‌، جشن‌ کوسه‌ برنشین‌ (رکوب‌ الکوسج‌، خروج‌ الکوسج‌)، جشن‌ آب‌پاشان‌ و جشن‌ روباه‌ (یوم‌الثعلب‌)، یکی‌ از جشن‌های‌ ایران‌ باستان‌ برای‌ طلب‌ باران‌ است‌ که‌ به‌ قول‌ بیرونی‌، پادشاهان‌ کیانی‌ آنرا «بهار جشن‌» می‌نامیدند. معنی‌ درست‌ این‌ نام‌ را، که‌ در متن‌های‌ پهلوی‌ تنها یک‌‌بار، در مینوی‌ خرد به‌ صورت‌ آبسالان‌ (آپسالان‌) آمده‌ است‌، نمی‌دانیم‌. این‌ واژه‌ را «روز بهاری‌»، «بهاران‌»، «بهاران‌، هنگام‌ بهار»، «روز بارانی‌» و «روز توفانی‌ [از شدتِ باران]» معنی‌ کرده‌اند. این جشن را در کنار دریا، رودخانه‌ها و جوی‌ها با پاشیدن آب روی یکدیگر با آرزوی بارش باران و دوری از خشک سالی برگزار می‌کردند.