آب حیات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
Fountain of Youth
آب حیات  (Fountain of Youth)
 
 
آب حیات<br/> (نیز: آب حیوان، آب بقا، آب زندگانی، آب جاودانگی، آب جوانی، آب خضر، چشمۀ خضر، عین‌الحیوة، نهر‌الحیوة) در روایات و افسانه‌ها چشمه‌ای است که هر کس از آن بنوشد یا سر و تن را در آن بشوید جاودان می‌شود. در داستان‌های اسلامی از سه تن یاد شده است که درپی آب حیات رفته‌اند؛ دو تن از آنان [[خضر]] و [[الیاس]] پیامبرند که از این آب آشامیدند و زندگی جاودان یافته‌اند و یکی دیگر [[ذوالقرنین]] است که ناکام شد. آب حیات در اصطلاح صوفیان، کنایه از سرچشمۀ عشق و محبت است که هر کس از آن بچشد هرگز معدوم نگردد و گاهی به‌معنی ذات و حقیقت اشیا آمده است که عالم و آدم به نور او منوّرند. در بعضی منابع به‌معنی وجود مطلق است و به جلوه‌های تجلیات حق هم گفته می‌شود. به اعتباری دیگر جهان تاریک جسم، و آب حیات علم است. در مثنوی معنوی گاهی به‌معنی سیر باطنی [[سالک]] و احوالی که بر او می‌گذرد و امثال آن آمده است.
 
&nbsp;


<br/>(نیز: آب حیوان، آب بقا، آب زندگانی، آب جاودانگی، آب جوانی، آب خضر، چشمۀ خضر، عین‌الحیوة، نهر‌الحیوة) در روایات و افسانه‌ها چشمه‌ای است که هر کس از آن بنوشد یا سر و تن را در آن بشوید جاودان می‌شود. در داستان‌های اسلامی از سه تن یاد شده است که درپی آب حیات رفته‌اند؛ دو تن از آنان [[خضر]] و [[الیاس]] پیامبرند که از این آب آشامیدند و زندگی جاودان یافته‌اند و یکی دیگر [[ذوالقرنین]] است که ناکام شد. آب حیات در اصطلاح صوفیان، کنایه از سرچشمۀ عشق و محبت است که هر کس از آن بچشد هرگز معدوم نگردد و گاهی به‌معنی ذات و حقیقت اشیا آمده است که عالم و آدم به نور او منوّرند. در بعضی منابع به‌معنی وجود مطلق است و به جلوه‌های تجلیات حق هم گفته می‌شود. به اعتباری دیگر جهان تاریک جسم، و آب حیات علم است. در مثنوی معنوی گاهی به‌معنی سیر باطنی [[سالک]] و احوالی که بر او می‌گذرد و امثال آن آمده است.
----
----


[[Category:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] [[Category:باورها، خرافات و سایر عناصر فولکلور]]
[[Category:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] [[Category:باورها، خرافات و سایر عناصر فولکلور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۷

آب حیات (Fountain of Youth)


(نیز: آب حیوان، آب بقا، آب زندگانی، آب جاودانگی، آب جوانی، آب خضر، چشمۀ خضر، عین‌الحیوة، نهر‌الحیوة) در روایات و افسانه‌ها چشمه‌ای است که هر کس از آن بنوشد یا سر و تن را در آن بشوید جاودان می‌شود. در داستان‌های اسلامی از سه تن یاد شده است که درپی آب حیات رفته‌اند؛ دو تن از آنان خضر و الیاس پیامبرند که از این آب آشامیدند و زندگی جاودان یافته‌اند و یکی دیگر ذوالقرنین است که ناکام شد. آب حیات در اصطلاح صوفیان، کنایه از سرچشمۀ عشق و محبت است که هر کس از آن بچشد هرگز معدوم نگردد و گاهی به‌معنی ذات و حقیقت اشیا آمده است که عالم و آدم به نور او منوّرند. در بعضی منابع به‌معنی وجود مطلق است و به جلوه‌های تجلیات حق هم گفته می‌شود. به اعتباری دیگر جهان تاریک جسم، و آب حیات علم است. در مثنوی معنوی گاهی به‌معنی سیر باطنی سالک و احوالی که بر او می‌گذرد و امثال آن آمده است.