آرپ، هانس (۱۸۸۷ـ۱۹۶۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10077700-2.jpg|بندانگشتی|هانس آرپ]] | [[پرونده:10077700-2.jpg|بندانگشتی|هانس آرپ]] | ||
آرْپ، هانْس (۱۸۸۷ـ۱۹۶۶)(Arp, Hans)<br /> [[File:10077700-1.jpg|thumb|تصلیب عیسی (1914)]]نقاش و مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا<ref>abstract</ref> و شاعر فرانسوی. از بانیان جنبش [[داداییسم|دادا]]<ref>dada movement</ref> در ۱۹۱۶ بود، که چندی بعد به سوررئالیست<ref>surrealist</ref>ها پیوست. با بهره‌جویی از پیشامد<ref>chance</ref> و خود‌کاری<ref>automatism</ref> (آزادکردن تصویرهای ذهنیِ نیمه‌هشیار از قید نظارت عقل)، شیوه‌ای از مجسمه‌سازی انتزاعی را به‌وجود آورد که شکل‌‌های نرم و حس‌برانگیز آن، از فرم‌های زیستی و اندام‌وار متأثر بودند. با همسرش، سوفی تابر آرپ<ref>Sophie Taeuber-Arp</ref> در کارهای بسیاری، به‌ویژه کلاژ<ref>collage</ref>های آغازینش، همکاری داشت. هانس آرپ در استراسبورگ به‌دنیا آمد، و در پاریس و وایمار<ref>Weimar</ref> درس خواند، و در دورۀ جنگ جهانی اول به زوریخ رفت. از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹، رهبری فعالیت‌های جنبش دادا در زوریخ را برعهده داشت. در این ایام ساختن نقش‌برجسته<ref>relief</ref>های چوبی با فرم‌های اندام‌وار و ساده را آغاز کرد. در ۱۹۲۵ آثار خود را در کنار سوررئالیستها به‌نمایش گذاشت، لیکن هم‌زمان، همکاری‌اش را با هنرمندان انتزاع‌گرا حفظ کرد. اثر نقش‌برجسته‌اش با نام ''ترکیب‌بندی انتزاعی''<ref>Composition Abstrait</ref> (۱۹۱۵) در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref> نگهداری می‌شود. از ۱۹۳۰ به مجسمه‌سازی روآورد، و پیکر‌ه‌هایی از سنگ و مفرغ<ref>bronze</ref> و چوب ساخت. در ۱۹۴۵ جایزۀ مجسمه‌سازی بی‌نیال ونیز<ref>Venice Biennial</ref> را از آنِ خود کرد. | آرْپ، هانْس (۱۸۸۷ـ۱۹۶۶)(Arp, Hans)<br /> [[File:10077700-1.jpg|thumb|تصلیب عیسی (1914)]]نقاش و مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا<ref>abstract</ref> و شاعر فرانسوی. از بانیان جنبش [[داداییسم|دادا]]<ref>dada movement</ref> در ۱۹۱۶ بود، که چندی بعد به [[سورریالیسم|سوررئالیست]]<ref>surrealist</ref>ها پیوست. با بهره‌جویی از پیشامد<ref>chance</ref> و خود‌کاری<ref>automatism</ref> (آزادکردن تصویرهای ذهنیِ نیمه‌هشیار از قید نظارت عقل)، شیوه‌ای از مجسمه‌سازی انتزاعی را به‌وجود آورد که شکل‌‌های نرم و حس‌برانگیز آن، از فرم‌های زیستی و اندام‌وار متأثر بودند. با همسرش، سوفی تابر آرپ<ref>Sophie Taeuber-Arp</ref> در کارهای بسیاری، به‌ویژه [[کلاژ]]<ref>collage</ref>های آغازینش، همکاری داشت. هانس آرپ در استراسبورگ به‌دنیا آمد، و در پاریس و وایمار<ref>Weimar</ref> درس خواند، و در دورۀ جنگ جهانی اول به زوریخ رفت. از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹، رهبری فعالیت‌های جنبش دادا در زوریخ را برعهده داشت. در این ایام ساختن نقش‌برجسته<ref>relief</ref>های چوبی با فرم‌های اندام‌وار و ساده را آغاز کرد. در ۱۹۲۵ آثار خود را در کنار سوررئالیستها به‌نمایش گذاشت، لیکن هم‌زمان، همکاری‌اش را با هنرمندان انتزاع‌گرا حفظ کرد. اثر نقش‌برجسته‌اش با نام ''ترکیب‌بندی انتزاعی''<ref>Composition Abstrait</ref> (۱۹۱۵) در [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref> نگهداری می‌شود. از ۱۹۳۰ به مجسمه‌سازی روآورد، و پیکر‌ه‌هایی از سنگ و مفرغ<ref>bronze</ref> و چوب ساخت. در ۱۹۴۵ جایزۀ مجسمه‌سازی بی‌نیال ونیز<ref>Venice Biennial</ref> را از آنِ خود کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۸
آرْپ، هانْس (۱۸۸۷ـ۱۹۶۶)(Arp, Hans)
نقاش و مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا[۱] و شاعر فرانسوی. از بانیان جنبش دادا[۲] در ۱۹۱۶ بود، که چندی بعد به سوررئالیست[۳]ها پیوست. با بهره‌جویی از پیشامد[۴] و خود‌کاری[۵] (آزادکردن تصویرهای ذهنیِ نیمه‌هشیار از قید نظارت عقل)، شیوه‌ای از مجسمه‌سازی انتزاعی را به‌وجود آورد که شکل‌‌های نرم و حس‌برانگیز آن، از فرم‌های زیستی و اندام‌وار متأثر بودند. با همسرش، سوفی تابر آرپ[۶] در کارهای بسیاری، به‌ویژه کلاژ[۷]های آغازینش، همکاری داشت. هانس آرپ در استراسبورگ به‌دنیا آمد، و در پاریس و وایمار[۸] درس خواند، و در دورۀ جنگ جهانی اول به زوریخ رفت. از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹، رهبری فعالیت‌های جنبش دادا در زوریخ را برعهده داشت. در این ایام ساختن نقش‌برجسته[۹]های چوبی با فرم‌های اندام‌وار و ساده را آغاز کرد. در ۱۹۲۵ آثار خود را در کنار سوررئالیستها به‌نمایش گذاشت، لیکن هم‌زمان، همکاری‌اش را با هنرمندان انتزاع‌گرا حفظ کرد. اثر نقش‌برجسته‌اش با نام ترکیب‌بندی انتزاعی[۱۰] (۱۹۱۵) در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۱۱] نگهداری می‌شود. از ۱۹۳۰ به مجسمه‌سازی روآورد، و پیکر‌ه‌هایی از سنگ و مفرغ[۱۲] و چوب ساخت. در ۱۹۴۵ جایزۀ مجسمه‌سازی بی‌نیال ونیز[۱۳] را از آنِ خود کرد.