آزادی، نوذر (کرمانشاه 1317ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[File:42192700.jpg|thumb|نوذر آزادی|جایگزین=]]نوذر آزادی (كرمانشاه ۱۳۱۷ش- آلمان ۹ اسفند ۱۳۹۹ش)<br />(نام اصلی: نوذر فیروز) بازيگر تئاتر، تلويزيون و سينمای ايران. فعاليتش را از ۱۳۳۲ش در تئاتر كرمانشاه آغاز كرد و در تهران با گروه آناهيتا (۱۳۳۷) زير نظر [[مصطفی اسکویی|مصطفی اسكويی]] و سپس با «گروه آزاد نمايش» (۱۳۴۷) زير نظر [[پرویز صیاد|پرويز صياد]] با نمايش‌نامه‌ی سرايدار ادامه داد. از نمايش‌نامه‌های ديگر اوست: ''ايستگاه، بازجويی، فالگوش، شش شخصيت در جست‌وجوی نويسنده، امشب از خود می‌سازيم، ويولن‌ساز كره‌مونا، و هجرت''. شهرت نوذر آزادی بیش‌تر برای بازی در نقش «جعفر قاطبه» است. این تیپ/ | }}[[File:42192700.jpg|thumb|نوذر آزادی|جایگزین=]]نوذر آزادی (كرمانشاه ۱۳۱۷ش- آلمان ۹ اسفند ۱۳۹۹ش)<br />(نام اصلی: نوذر فیروز) بازيگر تئاتر، تلويزيون و سينمای ايران. فعاليتش را از ۱۳۳۲ش در تئاتر كرمانشاه آغاز كرد و در تهران با گروه آناهيتا (۱۳۳۷) زير نظر [[مصطفی اسکویی|مصطفی اسكويی]] و سپس با «گروه آزاد نمايش» (۱۳۴۷) زير نظر [[پرویز صیاد|پرويز صياد]] با نمايش‌نامه‌ی سرايدار ادامه داد. از نمايش‌نامه‌های ديگر اوست: ''ايستگاه، بازجويی، فالگوش، شش شخصيت در جست‌وجوی نويسنده، امشب از خود می‌سازيم، ويولن‌ساز كره‌مونا، و هجرت''. شهرت نوذر آزادی بیش‌تر برای بازی در نقش «جعفر قاطبه» است. این تیپ/شخصیت انتقادی ابتدا در سریالی کمدی به نام ''اختاپوس'' (نوشته و کارگردانی پرویز صیاد) خلق و با موفقیت اجرا شد و به سرعت در بین بینندگان به محبوبیت رسید و در زمستان سال ۱۳۵۶ با ساخت مجموعه‌ی تلویزیونی شش قسمتی ایتالیا ایتالیا (به کارگردانی و نویسندگی) خودش به اوج پختگی و تکامل رسید. | ||
نوذر آزادی دانش‌آموخته‌ی دانشكده‌ی هنرهای دراماتيك بود، و از دهه‌ی ۱۳۴۰ كارش را در تلويزيون با مجموعه‌های اختاپوس (۱۳۵۱)، قماربازان (۱۳۵۲)، سركار استوار (۱۳۵۳)، آدم به آدم (۱۳۵۳)، و ايتاليا ايتاليا (۱۳۵۳) و در سينما با صمد و قاليچه‌ی حضرت سليمان (۱۳۵۰)، خواستگار (۱۳۵۱)، صمد به مدرسه می‌رود (۱۳۵۲)، مظفر (۱۳۵۳) و زنبورك (۱۳۵۴) پی گرفت. | نوذر آزادی دانش‌آموخته‌ی دانشكده‌ی هنرهای دراماتيك بود، و از دهه‌ی ۱۳۴۰ كارش را در تلويزيون با مجموعه‌های اختاپوس (۱۳۵۱)، قماربازان (۱۳۵۲)، سركار استوار (۱۳۵۳)، آدم به آدم (۱۳۵۳)، و ايتاليا ايتاليا (۱۳۵۳) و در سينما با صمد و قاليچه‌ی حضرت سليمان (۱۳۵۰)، خواستگار (۱۳۵۱)، صمد به مدرسه می‌رود (۱۳۵۲)، مظفر (۱۳۵۳) و زنبورك (۱۳۵۴) پی گرفت. | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۱۰
| نوذر آزادی | |
|---|---|
| زادروز |
كرمانشاه ۱۳۱۷ش |
| درگذشت | آلمان ۹ اسفند ۱۳۹۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش‌آموخته‌ی دانشكده‌ی هنرهای دراماتيك |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | مجموعه‌های اختاپوس (۱۳۵۱)، قماربازان (۱۳۵۲)، سركار استوار (۱۳۵۳)، آدم به آدم (۱۳۵۳)، و ايتاليا ايتاليا (۱۳۵۳) |
| گروه مقاله | سینما |
نوذر آزادی (كرمانشاه ۱۳۱۷ش- آلمان ۹ اسفند ۱۳۹۹ش)
(نام اصلی: نوذر فیروز) بازيگر تئاتر، تلويزيون و سينمای ايران. فعاليتش را از ۱۳۳۲ش در تئاتر كرمانشاه آغاز كرد و در تهران با گروه آناهيتا (۱۳۳۷) زير نظر مصطفی اسكويی و سپس با «گروه آزاد نمايش» (۱۳۴۷) زير نظر پرويز صياد با نمايش‌نامه‌ی سرايدار ادامه داد. از نمايش‌نامه‌های ديگر اوست: ايستگاه، بازجويی، فالگوش، شش شخصيت در جست‌وجوی نويسنده، امشب از خود می‌سازيم، ويولن‌ساز كره‌مونا، و هجرت. شهرت نوذر آزادی بیش‌تر برای بازی در نقش «جعفر قاطبه» است. این تیپ/شخصیت انتقادی ابتدا در سریالی کمدی به نام اختاپوس (نوشته و کارگردانی پرویز صیاد) خلق و با موفقیت اجرا شد و به سرعت در بین بینندگان به محبوبیت رسید و در زمستان سال ۱۳۵۶ با ساخت مجموعه‌ی تلویزیونی شش قسمتی ایتالیا ایتالیا (به کارگردانی و نویسندگی) خودش به اوج پختگی و تکامل رسید.
نوذر آزادی دانش‌آموخته‌ی دانشكده‌ی هنرهای دراماتيك بود، و از دهه‌ی ۱۳۴۰ كارش را در تلويزيون با مجموعه‌های اختاپوس (۱۳۵۱)، قماربازان (۱۳۵۲)، سركار استوار (۱۳۵۳)، آدم به آدم (۱۳۵۳)، و ايتاليا ايتاليا (۱۳۵۳) و در سينما با صمد و قاليچه‌ی حضرت سليمان (۱۳۵۰)، خواستگار (۱۳۵۱)، صمد به مدرسه می‌رود (۱۳۵۲)، مظفر (۱۳۵۳) و زنبورك (۱۳۵۴) پی گرفت.