آشوری، داریوش (تهران ۱۳۱۷ش)

داریوش آشوری;
زادروز	تهران ۱۳۱۷ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	لیسانس حقوق دانشگاه تهران (۱۳۴۲)
شغل و تخصص اصلی	نویسنده، مترجم
آثار	تبارشناسی اخلاق (ترجمه، ۱۳۷۷)، تعریف ها و مفهوم فرهنگ (۱۳۸۰)
گروه مقاله	زبان شناسی و ترجمه، فرهنگ نامه و مرجع نویسی

نویسنده، مترجم و پژوهندۀ ایرانی در قلمرو علوم سیاسی، نقد ادبی، فلسفه و زبان‌شناسی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. در دوران نوجوانی با مطالعۀ نشریات حزب توده به آن مکتب گرایش پیدا کرد و پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مدتی عضو سازمان جوانان حزب توده شد. در ۱۶‌سالگی از حزب توده کناره گرفت و در ۱۳۳۶ به حزب زحمتکشان ملّت ایران پیوست. وی در ۱۳۳۷ از دارالفنون فارغ‌التحصیل و وارد دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران شد و در ۱۳۴۲ لیسانس حقوق گرفت. وی مدتی در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین به‌عنوان ویراستار دایرة‌المعارف فارسی و سپس در بخش انتشارات مشغول به‌کار شد. آشوری از بنیادگذاران کانون نویسندگان ایران و عضو انتخاب‌شدۀ نخستین هیئت دبیران آن بود (۱۳۴۸). او عضو هیئت مؤلفان لغت‌نامه فارسی در مؤسسه لغت‌نامه دهخدا، همچنین عضو هیئت ویراستاران دانشنامه ایرانیکا و از نویسندگان آن بوده است. از آثار مهم اوست: تعریف‌ها و مفهوم فرهنگ (۱۳۸۰)؛ عرفان و رندی در شعر حافظ (۱۳۷۹)؛ فرهنگ علوم انسانی (۱۳۷۴)؛ شعر و اندیشه (۱۳۷۷)؛ ما و مدرنیت (۱۳۷۶)؛ دانشنامه سیاسی (۱۳۷۳)؛ مسائل و چشم‌اندازهای فرهنگ (۱۳۸۱)؛ چنین گفت زردشت (ترجمه، ۱۳۷۰)؛ فراسوی نیک و بد (ترجمه، ۱۳۷۵)؛ تبارشناسی اخلاق (ترجمه، ۱۳۷۷)؛ مکبث (ترجمه، ۱۳۷۳)؛ تاریخ فلسفه کاپلستون، جلد هفتم (ترجمه، ۱۳۷۵)؛ آرمان شهر (ترجمه، ۱۳۷۳)؛ شهریار (ترجمه، ۱۳۷۵).