پرش به محتوا

آلامانی، لوییجی (۱۴۹۵م ـ۱۵۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


آلامانّی، لوئیجی (۱۴۹۵م ـ۱۵۵۶)(Alamanni, Luigi)<br />  {{جعبه زندگینامه
آلامانّی، لوئیجی (۱۴۹۵ـ۱۵۵۶م)(Alamanni, Luigi)<br />  {{جعبه زندگینامه
|عنوان =لوییجی آلامانی
|عنوان =لوییجی آلامانی
|نام =Luigi Alamanni
|نام =Luigi Alamanni
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[File:10173700.jpg|thumb|لوئیجی آلامانی|جایگزین=]]
[[File:10173700.jpg|thumb|لوئیجی آلامانی|جایگزین=]]
شاعر و اومانیست ایتالیایی. بیشتر سال‌های عمرش را در دربار فرانسه در تبعید زندگی کرد و بدین ترتیب، در معرفی ادبیات و اندیشۀ دوران رنسانس ایتالیا به فرانسۀ قرن ۱۶ نقش مهمی داشت. ازجملۀ آثارش، که شدیداً تحت تأثیر آثار کلاسیک یونان و روم بودند، کتاب کشاورزی‌<ref>La coltivazione/ Agriculture</ref>&nbsp;(۱۵۴۶) است؛ این کتاب تقلید مطوّلی از کتاب ''گئورگیس''<ref>Georgics</ref>''(درباب کشاورزی)''، اثر [[ویرژیل]]<ref>Virgil</ref>، است. آلامانّی در ''[[فلورانس]]''<ref>Florence</ref> زاده شد. در توطئۀ ناموفق ۱۵۲۲، برضد جولیو دِ مدیچی<ref>Giulio de’ Medici</ref>&nbsp;(بعدها پاپ کلمنت هفتم<ref>Pope Clement VII</ref>) شرکت کرد، و به ناچار به [[فرانسه]] گریخت. پس از چندی به ایتالیا بازگشت و مدت کوتاهی در حکومت جمهوری‌خواه ''فلورا''نس خدمت کرد (۱۵۲۷ـ۱۵۳۰)، اما از آن پس تا پایان عمر در فرانسه در تبعید به‌سر برد و در آن‌جا تحت حمایت فرانسوای اول<ref>Francis I</ref>، هانری دوم، و کاترین دو مدیسی<ref>Catherine de’ Medici</ref>&nbsp;بود. آلامانّی، که دست‌پروردۀ دربار فرانسه بود، به ایتالیا بسیار سفر کرد و ارتباطش را با بِمبو<ref>Bembo</ref>، وارکی<ref>Varchi</ref>، و دیگر شخصیت‌های سرشناس آن کشور حفظ کرد. در ''فلورا''نس با انجمن اورتی اوریچلاری<ref>Orti Oricellari</ref>&nbsp;همکاری داشت و از همان زمان از دوستان صمیمی ماکیاولی<ref>Machiavelli</ref>&nbsp;بود که در کتاب ''هنر جنگ''<ref>The Art of War</ref>&nbsp;(۱۵۲۰) خود نقش یکی از سخنگویان را به آلامانّی داده است. برخی آثار آلامانّی عبارت‌اند از:&nbsp;''فلورا''<ref>Flora</ref>&nbsp;(۱۵۴۹)، که نمایشی به سبک کمدی‌های رومی است؛ ''آنتیگونه''<ref>Antigone</ref>&nbsp;(۱۵۵۶)، تراژدی‌ای براساس نمایش‌نامه‌ای از سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>؛ ''آوارکیده''<ref>Avarchide</ref>&nbsp;(۱۵۷۰)، حماسه‌ای که با الهام از ''ایلیاد''<ref>Iliad</ref>&nbsp;هومر سروده است؛ و ''جیرونۀ مهربان''<ref>Girone il cortese</ref>&nbsp;(۱۵۴۸)، که از افسانه‌های فرانسوی قرون وسطا مایه گرفته است. تأثیرگذارترین اثرش، کتاب&nbsp;''کشاورزی'' اوست که به شعر سپید<ref>blank verse</ref>&nbsp;سروده است.
شاعر و اومانیست ایتالیایی. بیشتر سال‌های عمرش را در دربار [[فرانسه]] در تبعید زندگی کرد و بدین ترتیب، در معرفی ادبیات و اندیشۀ دوران [[رنسانس]] ایتالیا به فرانسۀ قرن ۱۶م نقش مهمی داشت. ازجملۀ آثارش، که شدیداً تحت تأثیر آثار کلاسیک یونان و روم بودند، کتاب ''کشاورزی‌''<ref>''La coltivazione/ Agriculture''</ref> (۱۵۴۶م) است؛ این کتاب تقلید مطوّلی از کتاب ''گئورگیس''<ref>''Georgics''</ref> ''(در باب کشاورزی)''، اثر [[ویرژیل]]<ref>Virgil</ref>، است. آلامانی در [[فلورانس]]<ref>Florence</ref> زاده شد. در توطئۀ ناموفق ۱۵۲۲م، برضد جولیو دِ مدیچی<ref>Giulio de’ Medici</ref> (بعدها [[کلمنس هفتم (۱۴۷۸م ـ۱۵۳۴)|پاپ کلمنت هفتم]]<ref>Pope Clement VII</ref>) شرکت کرد، و به ناچار به [[فرانسه]] گریخت. پس از چندی به [[ایتالیا]] بازگشت و مدت کوتاهی در حکومت جمهوری‌خواه فلورانس خدمت کرد (۱۵۲۷ـ۱۵۳۰م)، اما از آن پس تا پایان عمر در فرانسه در تبعید به‌سر برد و در آن‌جا تحت حمایت [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]<ref>Francis I</ref>، [[هانری دوم (۱۵۱۹ـ۱۵۵۹)|هانری دوم]]، و [[کاترین دو مدیسی]]<ref>Catherine de’ Medici</ref> بود. آلامانی، که دست‌پروردۀ دربار فرانسه بود، به ایتالیا بسیار سفر کرد و ارتباطش را با بِمبو<ref>Bembo</ref>، وارکی<ref>Varchi</ref>، و دیگر شخصیت‌های سرشناس آن کشور حفظ کرد. در ''فلورا''نس با انجمن اورتی اوریچلاری<ref>Orti Oricellari</ref> همکاری داشت و از همان زمان از دوستان صمیمی [[ماکیاولی، نیکولو (۱۴۶۹م ـ۱۵۲۷)|ماکیاولی]]<ref>Machiavelli</ref> بود که در کتاب ''هنر جنگ''<ref>''The Art of War''</ref> (۱۵۲۰م) خود نقش یکی از سخنگویان را به آلامانّی داده است. برخی آثار آلامانّی عبارت‌اند از: ''فلورا''<ref>''Flora''</ref> (۱۵۴۹م)، که نمایشی به سبک کمدی‌های رومی است؛ ''آنتیگونه''<ref>''Antigone''</ref> (۱۵۵۶م)، تراژدی‌ای براساس نمایش‌نامه‌ای از [[سوفوکلس]]<ref>Sophocles</ref>؛ ''آوارکیده''<ref>''Avarchide''</ref> (۱۵۷۰م)، حماسه‌ای که با الهام از ''[[ایلیاد]]''<ref>''Iliad''</ref> [[هومر]] سروده است؛ و ''جیرونۀ مهربان''<ref>''Girone il cortese''</ref> (۱۵۴۸م)، که از افسانه‌های فرانسوی [[قرون وسطا]] مایه گرفته است. تأثیرگذارترین اثرش، کتاب ''کشاورزی'' اوست که به [[شعر سپید]]<ref>blank verse</ref> سروده است.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۱۳۹

ویرایش