ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی
ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی   (سدۀ 13ق)
 
(با نام اصلی: ابوالقاسم همدانی، ملقب به ذوالریاستین به معنای صاحب دو ریاست قلم و شمشیر) از جمله ادبا و بزرگان سرشناس همدان، و حاکم آن شهر در زمان [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]. او در دوران [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] در همدان متولد شد. مدتی وزیر [[دولتشاه، محمدعلی میرزا (۱۲۰۳ـ۱۲۳۷ق)|دولتشاه]]، فرزند فتحعلی شاه و حاکم کرمانشاه، بود. سپس خودش حاکم کرمانشاه شد. در زمان محمدشاه، وزیر و بعد حاکم کرمانشاه و همدان شد، اما پس از مدتی مغضوب و خانه‌نشین شد. طی آن مدت، او که مردی فاضل و ادب‌پرور نیز بود، رساله‌ای نوشت با نام ''مثنوی مفیضیه'' که در نصیحت و پند به فرزندش بدیع‌الزمان همدانی بود و ابوالمعالی، خطاط معروف دوران قاجار، آن را با خط خوش نگاشت. ابوالقاسم ذوالریاستین در همدان مسجد، حمام و چند بنای دیگر ساخته که همچنان به نام خودش باقی است.     
----
 


(با نام اصلی: ابوالقاسم همدانی، ملقب به ذوالریاستین به معنای صاحب دو ریاست قلم و شمشیر) از جمله بزرگان سرشناس همدان، و حاکم آن شهر در دوران محمد شاه قاجار. او در زمان قاجار در همدان متولد شد. 


<br />
<br />
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۳

ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی (سدۀ 13ق)

(با نام اصلی: ابوالقاسم همدانی، ملقب به ذوالریاستین به معنای صاحب دو ریاست قلم و شمشیر) از جمله ادبا و بزرگان سرشناس همدان، و حاکم آن شهر در زمان محمدشاه قاجار. او در دوران قاجاریه در همدان متولد شد. مدتی وزیر دولتشاه، فرزند فتحعلی شاه و حاکم کرمانشاه، بود. سپس خودش حاکم کرمانشاه شد. در زمان محمدشاه، وزیر و بعد حاکم کرمانشاه و همدان شد، اما پس از مدتی مغضوب و خانه‌نشین شد. طی آن مدت، او که مردی فاضل و ادب‌پرور نیز بود، رساله‌ای نوشت با نام مثنوی مفیضیه که در نصیحت و پند به فرزندش بدیع‌الزمان همدانی بود و ابوالمعالی، خطاط معروف دوران قاجار، آن را با خط خوش نگاشت. ابوالقاسم ذوالریاستین در همدان مسجد، حمام و چند بنای دیگر ساخته که همچنان به نام خودش باقی است.