ابوبکر طباخ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوبکر طَبّاخ (نیمۀ اول قرن ۴ق)
شهرت مردی‌ ابله‌گونه‌ و ماجراجو که‌ در زمان‌ امیر نصر دوم سامانی‌ به‌ کمک‌ عده‌ای‌ از مردم بخارا و در زمان‌ مسافرت‌ امیر به‌ نیشابور، برادران‌ در بند وی را، آزاد ساخت‌ (۳۱۸ق). چون‌ یحیی‌ سامانی‌، برادر امیرنصر، چند روزی‌ در بخارا قدرت‌ یافت‌، ابوبکر را عنوان‌ «سرهنگی»‌ داد و با سپاهی‌ به‌ مقابلۀ‌ امیرنصر گسیل‌ کرد‌. از سویی، امیر نیز که‌ از این‌ فتنه‌ آگاهی‌ یافته‌ بود راهی بخارا شد و ابوبکر را در راه‌ دستگیر کرد و پس‌ از فرونشاندن فتنۀ‌ برادران‌، فرمان‌ داد تا وی‌ را تازیانه‌ زنند یا به‌ قولی‌ به‌ تنور افکنند.