ابوبکر محمد بن هارون رویانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042166838.jpg|جایگزین=تنها تألیف به جا مانده از ابوبکر رویانی|بندانگشتی|تنها تألیف به جا مانده از ابوبکر رویانی]] | {{جعبه زندگینامه | ||
ابوبکر محمّد بن هارون رویانی ( - 307ق) | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= | |||
|تاریخ مرگ=307ق | |||
|دوره زندگی=سده‌های 3 و 4ق | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =فقیه و محدث | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =مسندالصحابه | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =دین اسلام | |||
|دوره =سده‌های 3 و 4ق | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}[[پرونده:2042166838.jpg|جایگزین=تنها تألیف به جا مانده از ابوبکر رویانی|بندانگشتی|تنها تألیف به جا مانده از ابوبکر رویانی]] | |||
ابوبکر محمّد بن هارون رویانی ( - 307ق) Abubakr Mohammad ebn-e Harun Royani | |||
فقیه و محدث ایرانی سدۀ سوم و چهارم هجری. دربارۀ زندگی و احوال او مطلبی در منابع نیست؛ جز سال درگذشتش که بر آن اتفاق است. براساس شهرتش به احتمال باید او را از مردم [[رویان، منطقه قدیم|رویانِ]] طبرستان دانست. برای شنیدن حدیث به سرزمین‌های گوناگون سفر کرد و در سفرش به مصر با مورخ و مفسر بزرگ ایرانی، [[محمد بن جریر طبری]] و ابن خزيمه و محمد بن نصر مروزى دیدار داشت. او که شافعی‌مذهب بود از ابوالربیع الزهرانی، ابن شاهين، محمد بن علاء بن كريب الهمدانی الكوفی، محمد بن حمید بن حیان تمیمی رازی، جعفر بن عبداللّه بُندار فَنّاكى و عبیدالله بن عبدالكریم بن یزید بن فروخ (معروف به اَبوزُرْعِۀ رازی) حدیث گرفت و ابوبکر احمد بن ابراهیم بن اسماعیل جرجانی، ابواسحاق ابراهیم بن احمد بن حسن قرمیسینی، جعفر بن يعقوب فناكى و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند. | فقیه و محدث ایرانی سدۀ سوم و چهارم هجری. دربارۀ زندگی و احوال او مطلبی در منابع نیست؛ جز سال درگذشتش که بر آن اتفاق است. براساس شهرتش به احتمال باید او را از مردم [[رویان، منطقه قدیم|رویانِ]] طبرستان دانست. برای شنیدن حدیث به سرزمین‌های گوناگون سفر کرد و در سفرش به مصر با مورخ و مفسر بزرگ ایرانی، [[محمد بن جریر طبری]] و ابن خزيمه و محمد بن نصر مروزى دیدار داشت. او که شافعی‌مذهب بود از ابوالربیع الزهرانی، ابن شاهين، محمد بن علاء بن كريب الهمدانی الكوفی، محمد بن حمید بن حیان تمیمی رازی، جعفر بن عبداللّه بُندار فَنّاكى و عبیدالله بن عبدالكریم بن یزید بن فروخ (معروف به اَبوزُرْعِۀ رازی) حدیث گرفت و ابوبکر احمد بن ابراهیم بن اسماعیل جرجانی، ابواسحاق ابراهیم بن احمد بن حسن قرمیسینی، جعفر بن يعقوب فناكى و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند. | ||
در منابع آمده که رویانی آثاری در فقه و حدیث داشته، اما از این آثار نامی نرفته است. [[عبدالکریم بن محمد سمعانی]] از ''کتاب الغرر و الدرر'' رویانی یاد کرده كه نسخه‌اى از آن به روايت ابوسهل محمد بن ابراهيم اصفهانى (متوفى 530) در روزگار او متداول بوده است. اثر پر آوازۀ رویانی مسندالصحابه نام دارد. از این اثر نیز نسخه‌ای کامل در دست نیست و تنها بخش شانزدهم آن به دست ما رسیده كه با مسند بُرَيدَة بن حصيب (از صحابۀ پیامبر اسلام) آغاز شده و با روايتى از ابوجمعه انصارى (صحابۀ دیگر پیامبر) خاتمه يافته است. این کتاب نخستین بار در قاهره به اهتمام ایمن علی ابویمانی به نام ''مسندالرویانی و بذيله المستدرک من النصوص الساقطه'' (۱۴۱۶ق / ۱۹۹۵م) و سپس به کوشش ابوعبدالرحمان صلاح بن محمد بن عويضة با نام ''مسند الصحابه المعروف بمسند الرویانی'' در بیروت (۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م) به چاپ رسیده است. ديگر اثر شناخته‌شدۀ رويانى، جزئى | در منابع آمده که رویانی آثاری در فقه و حدیث داشته، اما از این آثار نامی نرفته است. [[عبدالکریم بن محمد سمعانی]] از ''کتاب الغرر و الدرر'' رویانی یاد کرده كه نسخه‌اى از آن به روايت ابوسهل محمد بن ابراهيم اصفهانى (متوفى 530) در روزگار او متداول بوده است. اثر پر آوازۀ رویانی مسندالصحابه نام دارد. از این اثر نیز نسخه‌ای کامل در دست نیست و تنها بخش شانزدهم آن به دست ما رسیده كه با مسند بُرَيدَة بن حصيب (از صحابۀ پیامبر اسلام) آغاز شده و با روايتى از ابوجمعه انصارى (صحابۀ دیگر پیامبر) خاتمه يافته است. این کتاب نخستین بار در قاهره به اهتمام ایمن علی ابویمانی به نام ''مسندالرویانی و بذيله المستدرک من النصوص الساقطه'' (۱۴۱۶ق / ۱۹۹۵م) و سپس به کوشش ابوعبدالرحمان صلاح بن محمد بن عويضة با نام ''مسند الصحابه المعروف بمسند الرویانی'' در بیروت (۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م) به چاپ رسیده است. ديگر اثر شناخته‌شدۀ رويانى، جزئى حديثى، مشتمل بر روايات محمد بن علاء بن کریب است كه نسخه‌اى از آن در اختيار [[عسقلانی، ابن حجر|ابن حجر عسقلانى]] بوده است. ابن حجر عسقلانى در ''[[المعجم المفهرس]]'' اين اثر را به طريق متصل به رويانى روايت كرده و آن را منتخبى از سه جزء حديثى از روايت رويانى از جزء محمد بن علاء بن کریب وصف كرده است. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:حدیث شناسی]] | [[رده:حدیث شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۶
| ابوبکر محمد بن هارون رویانی | |
|---|---|
| درگذشت | 307ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه و محدث |
| دوره | سده‌های 3 و 4ق |
| آثار | مسندالصحابه |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابوبکر محمّد بن هارون رویانی ( - 307ق) Abubakr Mohammad ebn-e Harun Royani
فقیه و محدث ایرانی سدۀ سوم و چهارم هجری. دربارۀ زندگی و احوال او مطلبی در منابع نیست؛ جز سال درگذشتش که بر آن اتفاق است. براساس شهرتش به احتمال باید او را از مردم رویانِ طبرستان دانست. برای شنیدن حدیث به سرزمین‌های گوناگون سفر کرد و در سفرش به مصر با مورخ و مفسر بزرگ ایرانی، محمد بن جریر طبری و ابن خزيمه و محمد بن نصر مروزى دیدار داشت. او که شافعی‌مذهب بود از ابوالربیع الزهرانی، ابن شاهين، محمد بن علاء بن كريب الهمدانی الكوفی، محمد بن حمید بن حیان تمیمی رازی، جعفر بن عبداللّه بُندار فَنّاكى و عبیدالله بن عبدالكریم بن یزید بن فروخ (معروف به اَبوزُرْعِۀ رازی) حدیث گرفت و ابوبکر احمد بن ابراهیم بن اسماعیل جرجانی، ابواسحاق ابراهیم بن احمد بن حسن قرمیسینی، جعفر بن يعقوب فناكى و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند.
در منابع آمده که رویانی آثاری در فقه و حدیث داشته، اما از این آثار نامی نرفته است. عبدالکریم بن محمد سمعانی از کتاب الغرر و الدرر رویانی یاد کرده كه نسخه‌اى از آن به روايت ابوسهل محمد بن ابراهيم اصفهانى (متوفى 530) در روزگار او متداول بوده است. اثر پر آوازۀ رویانی مسندالصحابه نام دارد. از این اثر نیز نسخه‌ای کامل در دست نیست و تنها بخش شانزدهم آن به دست ما رسیده كه با مسند بُرَيدَة بن حصيب (از صحابۀ پیامبر اسلام) آغاز شده و با روايتى از ابوجمعه انصارى (صحابۀ دیگر پیامبر) خاتمه يافته است. این کتاب نخستین بار در قاهره به اهتمام ایمن علی ابویمانی به نام مسندالرویانی و بذيله المستدرک من النصوص الساقطه (۱۴۱۶ق / ۱۹۹۵م) و سپس به کوشش ابوعبدالرحمان صلاح بن محمد بن عويضة با نام مسند الصحابه المعروف بمسند الرویانی در بیروت (۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م) به چاپ رسیده است. ديگر اثر شناخته‌شدۀ رويانى، جزئى حديثى، مشتمل بر روايات محمد بن علاء بن کریب است كه نسخه‌اى از آن در اختيار ابن حجر عسقلانى بوده است. ابن حجر عسقلانى در المعجم المفهرس اين اثر را به طريق متصل به رويانى روايت كرده و آن را منتخبى از سه جزء حديثى از روايت رويانى از جزء محمد بن علاء بن کریب وصف كرده است.