نمایش مبدأ برای ابوعلی دامغانی، محمد بن عیسی (۳۸۲ق ـ۹۹۲م)


ابوعلی دامغانی، محمد بن عیسی (&nbsp; -۳۸۲ق/۹۹۲م)

وزیر و دیوان‌سالار دورۀ سامانی. از جوانی در دستگاه [[ابومنصور محمد بن عبدالرزاق ( ـ۳۵۰ق)|ابومنصور محمد بن عبدالرزاق]]، سپهسالار [[سامانیان]] در [[خراسان]]، پیشۀ دبیری داشت، سپس به [[بخارا]] رفت و در دربار سامانیان به ریاست دیوان رسایل منصوب شد. سالیان دراز در آن شغل بود تا در زمان فرمانروایی [[نوح سامانی دوم|نوح بن منصور سامانی]] به وزارت رسید. در آن زمان دولت سامانی واپسین سال‌های اقتدار خود را می‌گذراند و در ولایات مدعیان قدرت سر برآورده بودند؛ درآمد دولت کاهش یافته بود و وزیران اقتداری نداشتند. با این همه ابوعلی کوشید کارها را به سامان آورد، اما به سبب جنگ‌های داخلی و کشمکش بر سر قدرت در بخارا کاری از پیش نبرد و پس از مدت کوتاهی برکنار شد. در ۳۸۰ق [[بغراخان]]، فرمانروای [[ایلکخانیان|ایلک‌خانیان]]، بخارا را تصرف کرد و نوح بن منصور به ناچار گریخت. بغراخان در بازگشت، ابوعلی دامغانی را با خود به [[سمرقند]] برد. وی همان‌جا بود تا اندکی بعد درگذشت. ابوعلی در خوشنویسی، بلاغت، و کتابت چیره‌دست بود. خود شعر می‌سرود، دوستدار ادب بود و ادیبان را می‌نواخت.

<br /> <!--11077800-->

[[Category:تاریخ ایران]] 
[[Category:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]