ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م): تفاوت میان نسخه‌ها

اِدوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)(Edward III)

}}پادشاه [[انگلستان]] از ۱۳۲۷م و پسر [[ادوارد دوم (۱۲۸۴ـ۱۳۲۷م)|ادوارد دوم]]. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر [[فیلیپ چهارم (۱۲۶۸ـ۱۳۱۴م)|فیلیپ چهارم]]، پادشاه [[فرانسه]]، بود مدعی تاج‌وتخت فرانسه شد و بدین ترتیب [[جنگ صدساله]]<ref>Hundred Years' War

</ref> آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل<ref> Halidon Hill </ref> (۱۳۳۳م)، اسلویس<ref>Sluys</ref> (۱۳۴۰م)، کِرِسی<ref> Crécy </ref> (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد کاله<ref>Calais </ref> (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) به پیروزی رسید. ادوارد سوم نشان گارتر<ref>Order of the Garter </ref> را ایجاد کرد. پس از او نوه‌اش [[ریچارد دوم (۱۳۶۷ـ۱۴۰۰م)|ریچارد دوم]]<ref>Richard II </ref> به پادشاهی رسید. تجربۀ ابتدای سلطنت ادوارد سوم درگیری با اسکاتلندی‌ها در نبرد وردیل<ref>Weardale</ref> (۱۳۲۷م) بود که طی آن شکست فاجعه‌آمیزی را به دشمن تحمیل کرد. ادوارد سوم اسکاتلندی‌ها را به نبرد در خارج از بِرویک<ref> Berwick </ref> در هلیدون هیل کشاند و با بهره‌گیری از نیروهای پیاده‌نظام و کمان‌داران، آن‌ها را به‌شدت شکست داد. به استثنای پیروزی دریایی اسلویس، دیگر جنگ‌های ادوارد با فرانسوی‌ها پرهزینه و بی‌نتیجه بود. ادوارد سوم با بهره‌گیری از راهبرد یورش از طریق قلمرو دشمن، در جنگ کِرسی به پیروزی خیره‌کننده‌ای دست یافت و سرپل مهم بندر کاله به دست انگلیسی‌ها افتاد. بر اثر پیروزی‌های مهم پسرش ادوارد وودستاک (ادوارد، شهزادۀ سیاه)<ref>(Edward of Woodstock (Edward the Black Prince</ref> در [[نبرد پواتیه (۲)|نبرد پواتیه]]<ref>Poitiers</ref> (۱۳۵۶م) و نبردهای دیگر، ادوارد سوم پیمان برتین‌یی<ref>Treaty of Brétigny</ref> را در ۱۳۶۰م به نفع انگلستان به امضا رساند. در سال‌های پایانی سلطنت از ادارۀ مستقیم امور به نفع پسرش جان دست کشید. ادوارد سوم پادشاهی زیرک بود و اعتبار سلطنت را، که بر اثر بی‌کفایتی‌های پدرش آسیب دیده بود، ارتقا بخشید. ادوارد سوم در ۱۳۶۰م از ادعای تاج‌وتخت فرانسه دست کشید، اما جنگ بین انگلستان و فرانسه در ۱۳۶۹م از سر گرفته شد.

[[Category:تاریخ جهان]]  

[[Category:بریتانیا]]