اراستوس، توماس (۱۵۲۴ـ۱۵۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها

اراسْتوس، توماس (۱۵۲۴ـ۱۵۸۳)(Erastus, Thomas)<br /> (نام اصلی: توماس لیبلر<ref>Thomas Liebler</ref>، لیبر<ref>Lieber

</ref>، یا لوبر<ref> Luber</ref>) متأله و پزشک سوئیسی. در اجلاس‌های هایدلبرگ (۱۵۶۰) و مالبرون<ref> Maulbronn

</ref> (۱۵۶۴) از این اعتقاد تسوینگلی<ref> zwinglian doctrine</ref> در مورد نمادین‌بودن عشای ربانی<ref> Lord's supper</ref> دفاع کرد و با فشار کالوَنی‌ها<ref> calvinists </ref> به اتهام سوکینیانیسم<ref>Socinianism </ref> تکفیر شد. او صاحب رسالاتی در مورد نظریه‌های پاراسلسوس<ref>paracelsus </ref>، علم [[احکام نجوم]]<ref>astrology </ref>، [[کیمیاگری]]<ref>alchemy </ref>، و طب است؛ ولی مهم‌ترین اثر او که در ۱۵۶۸م تألیف شد و در ۱۵۸۹م پس از مرگش انتشار یافت، در دفاع از حق دولت در مجازات روحانیان مجرم بود. از این‌رو اراستوس‌گرایی<ref>Erastianism </ref> عبارت از اعتقاد به تفوّق دولت در امور مذهبی است؛ گرچه مدافع آن‌ نه اراستوس، بلکه هوگو گروتیوس<ref>Hugo Grotius </ref> بود. اراستوس مدعی بود که کلیسا حق مجازات‌های مدنی و تأدیب ندارد. اراستوس در [[بادن]]<ref>Baden </ref>، [[سوییس|سوئیس]]، به‌ دنیا آمد. در ۱۵۴۰ در بال بازل<ref>Basel</ref>، سوئیس، الهیات<ref> theology </ref> و سپس در [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua </ref>، [[ایتالیا]]، [[فلسفه]] و طب خواند. در ۱۵۵۸ استاد طب در [[دانشگاه هایدلبرگ]]<ref>Heidelberg University</ref> (در [[آلمان]] کنونی) و طبیب خصوصی امیر محلی شد. در ۱۵۵۹ به مستشاری امارت و عضویت شورای کلیسا<ref> church consistory</ref> انتخاب شد و سال آخر عمرش استاد اخلاق در بازل بود.