پرش به محتوا

اروین یالوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
[[File:Irvin.jpg|thumb|اروین یالوم و همسرش مریلین یالوم]]{{جعبه زندگینامه
|عنوان = اروین یالوم (Irvin Yalom)  
|عنوان = اروین یالوم (Irvin Yalom)  
|نام =
|نام =
خط ۲۸: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
<p style="text-align: justify;">[[File:Irvin yalom 2.jpg|thumb|اروین یالوم]]اروین یالوم (1931-&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; )&nbsp; &nbsp; (Irvin Yalom)&nbsp; &nbsp;&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;">(با نام کامل: اروین دیوید یالوم<ref>Irvin David Yalom</ref>)&nbsp;روان‌پزشک اگزیستانسیالیست<ref>existential psychiatrist</ref> (هستی‌گرا) امریکایی و استاد بازنشستۀ روا‌ن‌پزشکیِ&nbsp;دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University</ref>. او نویسندۀ آثار داستانی و غیرداستانی نیز هست.&nbsp;در واشینگتن دی.سی<ref> Washington, D.C</ref> متولد شد. حدود پانزده سال پیش از تولدش در ایالات متحده، والدینش (که اصالتاً از یهودیان لهستان بودند) از روسیه به امریکا مهاجرت کرده و در واشینگتن دی.سی خواربار فروشی باز کرده بودند.</p> <p style="text-align: justify;">یالوم بیشتر دوران کودکی‌اش را به مطالعۀ کتاب در محیط خانه واقع در طبقۀ بالای همان مغازۀ خواربار فروشی و نیز کتابخانۀ محل مشغول بود. پس از فارغ‌التحصیل شدن از دبیرستان، وارد دانشگاه جورج واشینگتن<ref>George Washington University</ref> و پس از آن دانشکدۀ پزشکی بوستون<ref> Boston University School of Medicine</ref> شد. در 1952 مدرک کارشناسی و در 1956 مدرک دکترای پزشکی‌اش را گرفت. پس از دو سال و سپری کردن خدمت سربازی در بیمارستانی عمومی در شهر هونولولو<ref>Honolulu </ref>،&nbsp;حرفۀ دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد و در 1963 به عنوان کادر آموزشی&nbsp;آن دانشگاه به تدریس پرداخت و در 1968 به مقام استاد دائمی آن دانشگاه ارتقا یافت. درست پس از آن و در همان دانشگاه، او الگوی روان‌درمانی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال را مطرح کرد و بسط داد.&nbsp;در سال 2002، او جایزۀ&nbsp; انجمن روان‌پزشکی امریکا<ref>(The American Psychiatric Association (APA</ref> را دریافت کرد. یالوم هم آثار دانشگاهی متعددی نوشته و هم چند رمان موفق دارد، اما بیشتر به عنوان نویسندۀ رمان‌های روان‌شناختی، به‌ویژه رمان مشهور&nbsp;''وقتی نیچه گریست''<ref>When Nietzsche Wept</ref>، شهرت دارد. او چند فیلم نامه نیز نوشته است.</p>از دیگر آثار اوست: ''روان‌درمانیِ اگزیستانسیال''<ref>''Existential Psychotherapy''</ref>؛ ''انسان موجودی یک‌روزه''<ref>''Creatures of a Day''</ref>؛&nbsp;''موهبت روان‌درمانگری<ref>''The Gift of Therapy''</ref>''؛ ''مامان و معنی زندگی''<ref>''Momma and the Meaning of Life''</ref> ؛ ''درمان شوپنهاور<ref>''The Schopenhauer Cure''</ref>''؛ ''مسئلۀ اسپینوزا''<ref>''The Spinoza Problem''</ref>؛ ''دروغ‌گویی روی مبل''<ref>''Lying on the Couch''</ref>؛ ''هر روز یک قدم نزدیک‌تر<ref>''Every Day Gets a Little Closer''</ref>''؛ ''دژخیم عشق<ref>''Love’s Executioner''</ref>&nbsp;؛ خیره به خورشید: غلبه بر هراس از مرگ<ref>''Staring at the Sun: Overcoming the Terror of Death''</ref>&nbsp;؛''&nbsp;''من چگونه اروین یالوم شدم<ref>''Becoming Myself''</ref>.''
[[File:Irvin.jpg|thumb|اروین یالوم و همسرش مریلین یالوم]]<p style="text-align: justify;">[[File:Irvin yalom 2.jpg|thumb|اروین یالوم]]اروین یالوم (1931- ) (Irvin Yalom) </p> <p style="text-align: justify;">(با نام کامل: اروین دیوید یالوم<ref>Irvin David Yalom</ref>)&nbsp;روان‌پزشک اگزیستانسیالیست<ref>existential psychiatrist</ref> (هستی‌گرا) امریکایی و استاد بازنشستۀ روا‌ن‌پزشکیِ&nbsp;دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University</ref>. او نویسندۀ آثار داستانی و غیرداستانی نیز هست.&nbsp;در واشینگتن دی.سی<ref> Washington, D.C</ref> متولد شد. حدود پانزده سال پیش از تولدش در ایالات متحده، والدینش (که اصالتاً از یهودیان لهستان بودند) از روسیه به امریکا مهاجرت کرده و در واشینگتن دی.سی خواربار فروشی باز کرده بودند.</p> <p style="text-align: justify;">یالوم بیشتر دوران کودکی‌اش را به مطالعۀ کتاب در محیط خانه واقع در طبقۀ بالای همان مغازۀ خواربار فروشی و نیز کتابخانۀ محل مشغول بود. پس از فارغ‌التحصیل شدن از دبیرستان، وارد دانشگاه جورج واشینگتن<ref>George Washington University</ref> و پس از آن دانشکدۀ پزشکی بوستون<ref> Boston University School of Medicine</ref> شد. در 1952 مدرک کارشناسی و در 1956 مدرک دکترای پزشکی‌اش را گرفت. پس از دو سال و سپری کردن خدمت سربازی در بیمارستانی عمومی در شهر هونولولو<ref>Honolulu </ref>،&nbsp;حرفۀ دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد و در 1963 به عنوان کادر آموزشی&nbsp;آن دانشگاه به تدریس پرداخت و در 1968 به مقام استاد دائمی آن دانشگاه ارتقا یافت. درست پس از آن و در همان دانشگاه، او الگوی روان‌درمانی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال را مطرح کرد و بسط داد.&nbsp;در سال 2002، او جایزۀ&nbsp; انجمن روان‌پزشکی امریکا<ref>(The American Psychiatric Association (APA</ref> را دریافت کرد. یالوم هم آثار دانشگاهی متعددی نوشته و هم چند رمان موفق دارد، اما بیشتر به عنوان نویسندۀ رمان‌های روان‌شناختی، به‌ویژه رمان مشهور&nbsp;''وقتی نیچه گریست''<ref>When Nietzsche Wept</ref>، شهرت دارد. او چند فیلم نامه نیز نوشته است.</p>از دیگر آثار اوست: ''روان‌درمانیِ اگزیستانسیال''<ref>''Existential Psychotherapy''</ref>؛ ''انسان موجودی یک‌روزه''<ref>''Creatures of a Day''</ref>؛&nbsp;''موهبت روان‌درمانگری<ref>''The Gift of Therapy''</ref>''؛ ''مامان و معنی زندگی''<ref>''Momma and the Meaning of Life''</ref> ؛ ''درمان شوپنهاور<ref>''The Schopenhauer Cure''</ref>''؛ ''مسئلۀ اسپینوزا''<ref>''The Spinoza Problem''</ref>؛ ''دروغ‌گویی روی مبل''<ref>''Lying on the Couch''</ref>؛ ''هر روز یک قدم نزدیک‌تر<ref>''Every Day Gets a Little Closer''</ref>''؛ ''دژخیم عشق<ref>''Love’s Executioner''</ref>&nbsp;؛ خیره به خورشید: غلبه بر هراس از مرگ<ref>''Staring at the Sun: Overcoming the Terror of Death''</ref>&nbsp;؛''&nbsp;''من چگونه اروین یالوم شدم<ref>''Becoming Myself''</ref>.''


او همسر [[مریلین_یالوم|مریلین_یالوم]]، مورخ و نویسندۀ فمینیست، است.
او همسر [[مریلین_یالوم|مریلین_یالوم]]، مورخ و نویسندۀ فمینیست، است.
سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۰۰۰

ویرایش