پرش به محتوا

استابات ماتر دولوروسا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
[[File:11239200.jpg|thumb|ماتر دولوروسا، اثر روخيِر وان‌دِر وِيدِن]]
[[File:11239200.jpg|thumb|ماتر دولوروسا، اثر روخيِر وان‌دِر وِيدِن]]


شعری لاتین<ref>Latin</ref> که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره<ref>Virgin Mary</ref> پای صلیب<ref>Cross </ref> را توصیف می‌کند. سرودن این شعر را به شخصیت‌های گوناگونی نسبت داده‌اند، ازجمله [[سن برنار]] اهل کلِروو<ref>Saint Bernard of Clairvaux</ref>، پاپ [[اینوکنتیوس سوم]]<ref>Pope Innocent III</ref>، و [[یاکوپونه دا تودی (ح۱۲۳۰ـ ۱۳۰۶م)|یاکوپونه دا تودی]]<ref>Jacopone da Todi</ref>. در قرن ۱۴م این شعر به‌تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به‌‌مثابۀ یکی از قسمت‌های دو ضیافت هفت اندوه حضرت [[مریم عذرا]]<ref>Virgin Mary</ref> در تقویم کلیسای رُم<ref>Roman Missal </ref> گنجانده شد. این شعر در عبادت‌های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده‌گانۀ تصلیب عیسی مسیح)<ref>Stations of the Cross</ref> نیز خوانده می‌شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ‌هایی که برایش ساخته‌اند پیداست. [[ژوسکن د پره (۱۴۴۰ـ۱۵۲۱م)|ژوسکن دِ پره]]<ref>Josquin des Préz</ref> در قرن ۱۵م و [[پالسترینا، جووانی (ح ۱۵۲۵ـ۱۵۹۴)|جووانّی دا پالسترینا]]<ref>Giovanni da Palestrina</ref> در قرن ۱۶، تنظیم‌های پلی‌فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ‌سازانی همچون [[پرگولزی، جووانی باتیستا (۱۷۱۰ـ۱۷۳۶)|جووانی پرگولزی]]<ref>Giovanni Pergolesi</ref>، [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|یوزف هایدن]]<ref>Joseph Haydn</ref>، [[روسینی ، جوآکینو (۱۷۹۲ ـ ۱۸۶۸)|جوآکّینو روسّینی]]<ref>Gioacchino Rossini</ref>، [[دوورژاک، آنتونین (۱۸۴۱ـ۱۹۰۴)|آنتونین دوورژاک]]<ref>Antonin Dvorák</ref> و [[وردی، جوزپه (۱۸۱۳ـ۱۹۰۱)|جوزپّه وردی]]<ref>Giuseppe Verdi</ref> آهنگ‌های برجسته‌ای بر این شعر ساختند.
شعری لاتین<ref>Latin</ref> که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره<ref>Virgin Mary</ref> پای صلیب<ref>Cross </ref> را توصیف می‌کند. سرودن این شعر را به شخصیت‌های گوناگونی نسبت داده‌اند، ازجمله [[سن برنار]] اهل کلِروو<ref>Saint Bernard of Clairvaux</ref>، پاپ [[اینوکنتیوس سوم]]<ref>Pope Innocent III</ref>، و [[یاکوپونه دا تودی (ح۱۲۳۰ـ ۱۳۰۶م)|یاکوپونه دا تودی]]<ref>Jacopone da Todi</ref>. در قرن ۱۴م این شعر به‌تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به‌‌مثابۀ یکی از قسمت‌های دو ضیافت هفت اندوه حضرت [[مریم عذرا]]<ref>Virgin Mary</ref> در تقویم کلیسای رُم<ref>Roman Missal </ref> گنجانده شد. این شعر در عبادت‌های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده‌گانۀ تصلیب عیسی مسیح)<ref>Stations of the Cross</ref> نیز خوانده می‌شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ‌هایی که برایش ساخته‌اند پیداست. [[ژوسکن د پره (۱۴۴۰ـ۱۵۲۱م)|ژوسکن دِ پره]]<ref>Josquin des Préz</ref> در قرن ۱۵م و [[پالسترینا، جووانی (ح ۱۵۲۵ـ۱۵۹۴)|جووانّی دا پالسترینا]]<ref>Giovanni da Palestrina</ref> در قرن ۱۶، تنظیم‌های پلی‌فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ‌سازانی همچون [[پرگولزی، جووانی باتیستا (۱۷۱۰ـ۱۷۳۶)|جووانی پرگولزی]]<ref>Giovanni Pergolesi</ref>، [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|یوزف هایدن]]<ref>Joseph Haydn</ref>، [[روسینی، جوآکینو (۱۷۹۲ ـ ۱۸۶۸)|جوآکّینو روسّینی]]<ref>Gioacchino Rossini</ref>، [[دوورژاک، آنتونین (۱۸۴۱ـ۱۹۰۴)|آنتونین دوورژاک]]<ref>Antonin Dvorák</ref> و [[وردی، جوزپه (۱۸۱۳ـ۱۹۰۱)|جوزپّه وردی]]<ref>Giuseppe Verdi</ref> آهنگ‌های برجسته‌ای بر این شعر ساختند.


&nbsp;
&nbsp;
۶٬۱۴۶

ویرایش