استوارت، جیمز (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

استوارت، جیمز (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۱

۴ بایت اضافه‌شده ، ۱ سال پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Aeen

userexport، سرویراستار، ویراستار

۱۱٬۷۸۱

ویرایش

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 }}[[File:11274500-1.jpg|thumb|جیمز استوارت]][[File:11274500-2.jpg|thumb|جیمز استوارت]]بازیگر امریکایی سینما. حضوری سرگردان بر پرده داشت، کلمات را با تردید و شُل ادا می‌کرد و در بسیاری از نقش‌های سینمایی‌اش ارزش‌ها و آرمان‌های سنتی امریکا را نمایان می‌ساخت. ازجمله فیلم‌های اوست: ''آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود''<ref>''Mr Smith Goes to Washington''
 </ref> ‌(۱۹۳۹)، ''داستان فیلادلفیا''<ref>''The Philadelphia Story''
-</ref> (۱۹۴۰) که برای آن برندۀ جایزۀ اسکار شد؛ و ''زندگی شگفت‌انگیزی است''<ref>''It’s a Wonderful Life'' </ref> (۱۹۴۶). جیمز استوارت بازیگری را در [[برادوی]]<ref>Broadway</ref> (۱۹۳۲) آغاز کرد و چیزی نگذشت که به [[هالیوود]] راه یافت. پس از [[جنگ جهانی دوم]] توانست از نقش‌های احساساتی اواخر دهۀ ۱۹۳۰ فاصله بگیرد و در همکاری با کارگردانانی همچون [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هیچکاک]]<ref> Alfred Hitchcock </ref> و [[مان، آنتونی (۱۹۰۶ـ۱۹۶۷)|آنتونی مان]]<ref>Anthony Mann</ref>، به بررسی جنبۀ تاریک سرشت آدمی بپردازد و در فیلم‌هایی نظیر ''وینچستر ۷۳''‌<ref>''Winchester 73''
+</ref> (۱۹۴۰) که برای آن برندۀ جایزۀ اسکار شد؛ و ''زندگی شگفت‌انگیزی است''<ref>''It’s a Wonderful Life'' </ref> (۱۹۴۶).
-</ref> (۱۹۵۰)، ''مهمیز برهنه''<ref>''The Naked Spur'' </ref> (۱۹۵۳)، ''سرزمین دوردست''<ref>''The Far Country'' </ref> (۱۹۵۴)، ''پنجرۀ عقبی (پنجرۀ رو به حیاط''<ref>''Rear Window'' </ref>'')'' (۱۹۵۴)، و ''سرگیجه''<ref>''Vertigo'' </ref> (۱۹۵۸) بازی‌های به‌یادماندنی ارائه دهد. جیمز استوارت در [[دانشگاه پرینستون]]<ref>Princeton </ref> در رشتۀ معماری درس خواند. در آن‌جا با جاشوا لوگان<ref>Joshua Logan </ref>، کارگردان آتی سینما و مشوق او برای بازیگری، آشنا شد. پس از فراغت از تحصیل، به گروه تئاتری لوگان، یونیورسیتی پلی‌یرز<ref>University of Players</ref>، پیوست و با بازیگرانی همچون [[فاندا، هنری|هنری فاندا]]<ref> Henry Fonda</ref> و مارگارت سالیوان<ref> Margaret Sullivan </ref> هم‌بازی شد. شهرت او در مقام بازیگر سینما، در دوران رکود اقتصادی فرا رسید؛ دورانی که اوج «عصر طلایی» نظام استودیویی هالیوود بود. در همین دوران استودیویی به ستارۀ سینما تبدیل شد، ولی تا سال‌ها پس از فروپاشی این نظام، جذابیتش را برای تماشاگران سینما حفظ کرد. جیمز استوارت در همۀ عمر و به‌ویژه در سال‌های آخر دوران حرفه‌ای‌اش جمهوری‌خواهی پرشور و از کهنه‌سربازان داوطلب جنگ بود. در ۳۳سالگی، در سال‌های جنگ جهانی دوم، به نیروی هوایی امریکا پیوست و نشان نیروی هوایی و صلیب خلبان برجسته<ref>Distinguished Flying Cross</ref> را به‌دست آورد.
+جیمز استوارت بازیگری را در [[برادوی]]<ref>Broadway</ref> (۱۹۳۲) آغاز کرد و چیزی نگذشت که به [[هالیوود]] راه یافت. پس از [[جنگ جهانی دوم]] توانست از نقش‌های احساساتی اواخر دهۀ ۱۹۳۰ فاصله بگیرد و در همکاری با کارگردانانی همچون [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هیچکاک]]<ref> Alfred Hitchcock </ref> و [[مان، آنتونی (۱۹۰۶ـ۱۹۶۷)|آنتونی مان]]<ref>Anthony Mann</ref>، به بررسی جنبۀ تاریک سرشت آدمی بپردازد و در فیلم‌هایی نظیر ''وینچستر ۷۳''‌<ref>''Winchester 73''
+</ref> (۱۹۵۰)، ''مهمیز برهنه''<ref>''The Naked Spur'' </ref> (۱۹۵۳)، ''سرزمین دوردست''<ref>''The Far Country'' </ref> (۱۹۵۴)، ''پنجرۀ عقبی (پنجرۀ رو به حیاط''<ref>''Rear Window'' </ref>'')'' (۱۹۵۴)، و ''سرگیجه''<ref>''Vertigo'' </ref> (۱۹۵۸) بازی‌های به‌یادماندنی ارائه دهد.
+جیمز استوارت در [[دانشگاه پرینستون]]<ref>Princeton </ref> در رشتۀ معماری درس خواند. در آن‌جا با جاشوا لوگان<ref>Joshua Logan </ref>، کارگردان آتی سینما و مشوق او برای بازیگری، آشنا شد. پس از فراغت از تحصیل، به گروه تئاتری لوگان، یونیورسیتی پلی‌یرز<ref>University of Players</ref>، پیوست و با بازیگرانی همچون [[فاندا، هنری|هنری فاندا]]<ref> Henry Fonda</ref> و مارگارت سالیوان<ref> Margaret Sullivan </ref> هم‌بازی شد. شهرت او در مقام بازیگر سینما، در دوران رکود اقتصادی فرا رسید؛ دورانی که اوج «عصر طلایی» نظام استودیویی هالیوود بود. در همین دوران استودیویی به ستارۀ سینما تبدیل شد، ولی تا سال‌ها پس از فروپاشی این نظام، جذابیتش را برای تماشاگران سینما حفظ کرد. جیمز استوارت در همۀ عمر و به‌ویژه در سال‌های آخر دوران حرفه‌ای‌اش جمهوری‌خواهی پرشور و از کهنه‌سربازان داوطلب جنگ بود. در ۳۳سالگی، در سال‌های جنگ جهانی دوم، به نیروی هوایی امریکا پیوست و نشان نیروی هوایی و صلیب خلبان برجسته<ref>Distinguished Flying Cross</ref> را به‌دست آورد.
 &nbsp;