اسماء ذات النطاقین ( ـ مکه، پس از ۷۴/۷۳ق)

اسماء‌ ذاتُ‌النَّطاقَیْن ( ـ مکه، پس از ۷۴/۷۳ق)
بانوی نامدار صدر اسلام. دختر ابو‌بکر و خواهر عایشه و مادر عبدالله بن زبیر. لقب «ذاتُ‌النَّطاقَین» (صاحب دو کمربند) از آن است که گفته‌اند هنگام هجرت پیامبر (ص) با ابوبکر غذایی برای آنان مهیا کرد، سپس کمربند خود را دو نیم کرد و غذای هر یک را با هر نیمه بست، لذا بدین لقب معروف شد. اسماء ۲۷ سال پیش از هجرت متولد شد و پس از هفده یا بیست و چند نفر اسلام آورد. هنگام هجرت به مدینه پسرش عبدالله را باردار بود که در قُبا او را بزاد. پس از کشته‌شدن پسرش درگذشت.