اسپراتلی، جزایر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اِسْپراتلی، جزایِر (Spratly) | اِسْپراتلی، جزایِر (Spratly) | ||
(به چینی «جزیرۀ نانشان<ref>Nanshan Islands | |||
</ref>») گروهی از جزایر کوچک، آبسنگهای مرجانی<ref>coral reef | </ref>») گروهی از جزایر کوچک، آبسنگهای مرجانی<ref>coral reef | ||
</ref>، و دماغههای شنی<ref>sandbar </ref>، که در مساحتی بیش از ۹۶۵ کیلومتر در دریای چین جنوبی<ref>South China Sea</ref> پراکندهاند. جزایر اسپراتلی بهسبب در اختیار داشتن راههای دریایی از ژاپن به | </ref>، و دماغههای شنی<ref>sandbar </ref>، که در مساحتی بیش از ۹۶۵ کیلومتر در [[چین، دریای|دریای چین]] جنوبی<ref>South China Sea</ref> پراکندهاند. جزایر اسپراتلی بهسبب در اختیار داشتن راههای دریایی از [[ژاپن]] به [[سنگاپور]]؛ اهمیت استراتژیکی دارند. در ۱۹۷۶ در آنها نفت کشف شد. ژاپن در [[جنگ جهانی دوم]] از این جزایر بهمنزلۀ پایگاه زیردریایی استفاده میکرد. [[چین|جمهوری خلق چین]]<ref> People's Republic of China</ref>، [[تایوان]]، [[مالزی]]، [[برونیی|برونئی]]<ref> Brunei | ||
</ref>، | </ref>، [[فیلیپین]]، و [[ویتنام]] نسبت به این جزایر ادعای مالکیت دارند. فیلیپین جزایر مزبور را کالایان<ref>Kalayaan </ref> و ویتنام آنها را تروئونگ سا<ref>Truong Sa</ref> مینامد. ویتنام در ژانویۀ ۱۹۹۵ بار دیگر بر حق مالکیت خود بر این جزایر تأکید کرد. فیلیپین یک ماه بعد، چین را که به تازگی یکی از آتول<ref> atoll</ref>ها را اشغال کرده بود، به نقض اعلامیۀ ۱۹۹۲ متهم کرد، که تصریح میکند مدعیان باید از حضور در جزایر خودداری کنند. فیلیپین و چین در اوت ۱۹۹۵ با توسعۀ مشترک جزایر موافقت کردند. | ||
| | ||
خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | [[Category:جغرافیای آسیا]] | ||
[[Category:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | |||
<references /> |