اسکندر افرودیسی

From ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اسکندرِ اَفْرودیسی (اوایل قرن ۳م)(Alexander of Aphrodisias)

فیلسوف مشهور مشّایی[۱]، از نخستین شارحان ارسطو، اهل کاریا[۲] در جنوب غربی آسیای صغیر. در حدود ۲۰۰م در آتن به تدریس مشغول بود. او با عقاید افلاطونی و عرفانی زمانه‌اش مخالف بود و از اندیشه‌های ارسطو دفاع می‌کرد. منکر واقعیت زمان و نامیرایی نفس[۳] بود. شهرت او بیشتر به سبب تفسیرش از آرای ارسطو است. بسیاری از آثار او به عربی ترجمه شد و بر فیلسوفان اسلامی تأثیر بسیار گذاشت.



  1. peripatetic
  2. Caria
  3. immortality of the soul