اشتارک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها

|زادروز=۱۸۷۴م

فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۹۱۹، به [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک دست‌یافت. اعطای این جایزه به‌‌سبب کشف اثر دوپلر<ref>Doppler effect

</ref>) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی می‌تواند طول موج نور گسیل‌شده از اتم‌ها را تغییر دهد (اثر اشتارک<ref>Stark effect

</ref>). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون هم‌ارزی فوتونی<ref> photo-equivalence </ref> آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین<ref>Stark-Einstein law </ref> معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی<ref>photochemical reaction</ref> شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب می‌کند و همین امر منجر به وقوع واکنش می‌شود. اشتارک در شیکنهوف<ref> Schickenhof </ref>، واقع در باواریا، زاده شد و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در ۱۹۰۶، استاد مدرسۀ فنی هانوور<ref>Technische Hochschule in Hannover </ref> شد. در ۱۹۲۲، تلاش کرد تا کارخانه‌ای برای چینی‌سازی تأسیس کند. این طرح، عمدتاً به‌سبب رکود اقتصادی آلمان، با شکست روبه‌رو شد. در ۱۹۳۰، به عضویت حزب نازی درآمد و سه سال بعد، به ریاست مؤسسۀ فنی ـ فیزیکی رایش<ref>Reich Physical-Technical Institute </ref> منصوب شد. در همان حال، رئیس انجمن تحقیقات آلمان<ref>German Research Association</ref> نیز بود. تلاش‌های او برای تقویت جایگاه فیزیک در آلمان او را به مقابله با مقامات بلندپایه کشاند و در ۱۹۳۹ ناچار شد استعفا کند. بعد از جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۷، در دادگاه ضد نازی به چهار سال زندان محکوم شد.