افخمی، علی (اقدای یزد 1331ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<br /> [[File:42151900.png|thumb| | }}<br /> [[File:42151900.png|thumb|علی افخمی]]اَفْخَمی، علی (اقدای یزد ۱۳۳۱ش - ) | ||
زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. در 1354ش در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از [[دانشگاه تبریز]] مدرک کارشناسی گرفت و در همان سال دیپلم عالی زبان انگلیسی را از [[دانشگاه کیمبریج]] اخذ کرد. در 1358ش برای فراگیری زبان فرانسوی به کشور [[فرانسه]] رفت و پس از یک سال تحصیل در [[دانشگاه سوربون|دانشگاه سوربن]] دیپلم عالی زبان فرانسوی گرفت. در 1360 موفق به اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد در رشتۀ زبان‌شناسی شد و در همین رشته و با گرایش زبان‌شناسی اجتماعی به دریافت دانشنامۀ دکتری نایل شد. سپس نزدیک به دو سال با نمایندگی ایران در [[یونسکو]] و مدتی با بخش مطبوعات فرهنگی سفارت فرانسه همکاری کرد، و پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه پرداخت. از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی او تأسیس دانشگاه مستقل زبان و ادبیات خارجی است. وی برای نخستین‌بار رشته‌های زبان و ادبیات ژاپنی و زبان و ادبیات اردو را تأسیس کرد. از مشاغل مهم وی علاوه‌بر تدریس می‌توان به معاونت پژوهشی [[دانشگاه تهران]]، ریاست انتخابی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و ریاست کتابخانۀ مرکزی و اسناد دانشگاه تهران اشاره کرد. از آثار اوست: فرهنگ توصیفی نقد ادبی با همکاری نسرین‌دخت خطاط و ژاله کهنمویی‌پور؛ جامعه‌شناسی زبان از سری کتاب‌های دانشگاه کیمبریج؛ فرانظریۀ زبان‌شناسی؛ طرح تصحیح تذکر‌ةالعارفین؛ بررسی زبان‌شناختی ترجمۀ قرآن کریم به زبان فرانسه. | زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. در 1354ش در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از [[دانشگاه تبریز]] مدرک کارشناسی گرفت و در همان سال دیپلم عالی زبان انگلیسی را از [[دانشگاه کیمبریج]] اخذ کرد. در 1358ش برای فراگیری زبان فرانسوی به کشور [[فرانسه]] رفت و پس از یک سال تحصیل در [[دانشگاه سوربون|دانشگاه سوربن]] دیپلم عالی زبان فرانسوی گرفت. در 1360 موفق به اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد در رشتۀ زبان‌شناسی شد و در همین رشته و با گرایش زبان‌شناسی اجتماعی به دریافت دانشنامۀ دکتری نایل شد. سپس نزدیک به دو سال با نمایندگی ایران در [[یونسکو]] و مدتی با بخش مطبوعات فرهنگی سفارت فرانسه همکاری کرد، و پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه پرداخت. | ||
از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی او تأسیس دانشگاه مستقل زبان و ادبیات خارجی است. وی برای نخستین‌بار رشته‌های زبان و ادبیات ژاپنی و زبان و ادبیات اردو را تأسیس کرد. از مشاغل مهم وی علاوه‌بر تدریس می‌توان به معاونت پژوهشی [[دانشگاه تهران]]، ریاست انتخابی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و ریاست کتابخانۀ مرکزی و اسناد دانشگاه تهران اشاره کرد. | |||
از آثار اوست: فرهنگ توصیفی نقد ادبی با همکاری نسرین‌دخت خطاط و ژاله کهنمویی‌پور؛ جامعه‌شناسی زبان از سری کتاب‌های دانشگاه کیمبریج؛ فرانظریۀ زبان‌شناسی؛ طرح تصحیح تذکر‌ةالعارفین؛ بررسی زبان‌شناختی ترجمۀ قرآن کریم به زبان فرانسه. | |||
<br /> <!--42151900--> | <br /> <!--42151900--> | ||