پرش به محتوا

ایران کلباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- )
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ایران کلباسی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=اصفهان 1318ش
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری زبان‌شناسی همگانی- دانشگاه تهران
| شغل و تخصص اصلی =زبان‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =جایزۀ کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389)
|آثار =زبان فارسی و زبان‏‌های محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ وندهای اشتقاقی فعلی در لهجه‏‌ها و گویش‏‌های ایرانی و کاربرد آن‏‌ها در واژه‏‌سازی (تهران، 138۶ش)؛ فرهنگ توصیفی گونه‏‌های زبان ایرانی (تهران، 1388ش)
|خویشاوندان سرشناس =یدالله ثمره (همسر)
|گروه مقاله =زبان‌شناسی و ترجمه
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:ایران کلباسی.jpg|بندانگشتی|ایران کلباسی]]
ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- )   Iran Kalbasi


زبان‏‌شناس ایرانی. پس از اتمام دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به دانشگاه شیراز راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان‏‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آن‏‌جا کارش را پی‏‌گرفت. از 13۶۵ تا 1371ش با بهره‏‌مندی از فرصت مطالعاتی به مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی لندن رفت و مطالعاتش را در حوزۀ گویش‏‌شناسی تکمیل کرد.  
زبان‏‌شناس ایرانی. پس از اتمام دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به [[دانشگاه شیراز]] راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از [[دانشگاه تهران]] در رشتۀ زبان‏‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آن‏‌جا کارش را ادامه داد. از 13۶۵ تا 1371ش با بهره‏‌مندی از فرصت مطالعاتی به مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی لندن<ref><bdi>School of Oriental and African Studies</bdi></ref> رفت و مطالعاتش را در حوزۀ گویش‏‌شناسی تکمیل کرد.  


از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویش‏‌شناسی، لهجه‏‌ها، زبان‏‌های ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویش‏‌های ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویش‏‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویش‏‌شناسی انجمن زبان‏‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد.  
از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویش‏‌شناسی، لهجه‏‌ها، زبان‏‌های ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویش‏‌های ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویش‏‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویش‏‌شناسی انجمن زبان‏‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد. علاوه بر اینها، کلباسی در دانشگاه‏‌های [[دانشگاه شهید بهشتی|شهید بهشتی]]، [[دانشگاه الزهرا|الزهرا]]، پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداخته است. [[یدالله ثمره]]، زبان‌شناس برجسته، همسر او بود. 
 
 
'''برخی از آثار'''
 
* زبان فارسی و زبان‏‌های محلی (تهران، 13۵۵ش)
* گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش)
* فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش)
* ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)
* گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش)
* فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)
* وندهای اشتقاقی فعلی در لهجه‏‌ها و گویش‏‌های ایرانی و کاربرد آن‏‌ها در واژه‏‌سازی (تهران، 138۶ش)
* فرهنگ توصیفی گونه‏‌های زبان ایرانی (تهران، 1388ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389)
----
----


سرویراستار، ویراستار
۲۹٬۲۲۵

ویرایش