ایران کلباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
'''برخی از آثار'''  
'''برخی از آثار'''  


زبان فارسی و زبان‏‌های محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش)؛ فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ گویش کلاردشت (تهران، 137۶ش)؛  
زبان فارسی و زبان‏‌های محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش)؛ فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ گویش کلاردشت (تهران، 137۶ش)؛ وندهای اشتقاقی فعلی در لهجه‏‌ها و گویش‏‌های ایرانی و کاربرد آن‏‌ها در واژه‏‌سازی (تهران، 138۶ش)؛ فرهنگ توصیفی گونه‏‌های زبان ایرانی (تهران، 1388ش).
----
----



نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۳

ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- )

زبان‏‌شناس ایرانی. پس از اتمام دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به دانشگاه شیراز راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان‏‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آن‏‌جا کارش را پی‏‌گرفت. از 13۶۵ تا 1371ش با بهره‏‌مندی از فرصت مطالعاتی به مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی لندن رفت و مطالعاتش را در حوزۀ گویش‏‌شناسی تکمیل کرد.

از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویش‏‌شناسی، لهجه‏‌ها، زبان‏‌های ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویش‏‌های ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویش‏‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویش‏‌شناسی انجمن زبان‏‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد. علاوه بر اینها، کلباسی در دانشگاه‏‌های شهید بهشتی، الزهرا، پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداخته است. یدالله ثمره، زبان‌شناس برجسته، همسر او بود.


برخی از آثار

زبان فارسی و زبان‏‌های محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش)؛ فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ گویش کلاردشت (تهران، 137۶ش)؛ وندهای اشتقاقی فعلی در لهجه‏‌ها و گویش‏‌های ایرانی و کاربرد آن‏‌ها در واژه‏‌سازی (تهران، 138۶ش)؛ فرهنگ توصیفی گونه‏‌های زبان ایرانی (تهران، 1388ش).