بازار دروازه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بازار دروازه

(یا: بازار حضرتی) از مراکز تجاری دورۀ قاجار، در محل دروازۀ حضرت‌ عبدالعظیم، از دروازه‌های چهارگانۀ شهر تهران، متعلق به دورۀ صفویان، و حدود شمال خیابان مولوی امروزی، بناشده در دورۀ ناصرالدین شاه قاجار به منظور توسعۀ شهر. در بازار دروازه همه چیز به فروش می‌رسید و بسیار پررفت‌وآمد بود. بازارهای مال‌فروشان و کاه‌فروشان، نخست به‌صورت دو میدان در این محل تشکیل شد. این بازار در دورۀ رضاشاه پهلوی در عملیات توسعۀ شهر از بین رفت.