بازنامه ناصری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


بازنامۀ ناصِری <br>از [[تیمور میرزا حسام الدوله|حسام‌الدولۀ تیمورمیرزا]] فرزند حسینعلی میرزا فرمانروای فارس. بازنامه کتابی است به فارسی دربارۀ انواع باز و دیگر پرندگان شکاری و تربیت و بیماری و درمان آن‌ها. از آن‌جایی که شاهزاده تیمورمیزا علاقه‌ی وافری به شکار پرندگان داشت، در روزگار تبعید به عراق به جای نگرانی درباره‌ی امور سیاسی اوقات خود را به شکار پرندگان و همچنین مطالعه‌ی شکارنامه‌های دیگران می‌گذراند. این اثر پس از ۱۲۷۲ق به نام [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] تألیف گردیده و در تهران و [[بمبیی|بمبئی]] به‌چاپ رسیده است (۱۲۸۵ و ۱۳۰۸ق). به انگلیسی نیز ترجمه شده است. همچنین، این کتاب به همت هیبت‌الله مالکی، با همکاری بنیاد فارس‌شناسی و توسط انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسیده است.<br><!--12057300-->
بازنامۀ ناصِری <br>از [[تیمور میرزا حسام الدوله|حسام‌الدولۀ تیمورمیرزا]] فرزند حسینعلی میرزا فرمانروای فارس. بازنامه کتابی است به فارسی دربارۀ انواع باز و دیگر پرندگان شکاری و تربیت و بیماری و درمان آن‌ها. از آن‌جایی که شاهزاده تیمورمیزا علاقه‌ی وافری به شکار پرندگان داشت، در روزگار تبعید به عراق به جای نگرانی درباره‌ی امور سیاسی اوقات خود را به شکار پرندگان و همچنین مطالعه‌ی شکارنامه‌های دیگران می‌گذراند. این اثر پس از ۱۲۷۲ق به نام [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] تألیف گردیده و در تهران و [[بمبیی، شهر|بمبئی]] به‌چاپ رسیده است (۱۲۸۵ و ۱۳۰۸ق). به انگلیسی نیز ترجمه شده است. همچنین، این کتاب به همت هیبت‌الله مالکی، با همکاری بنیاد فارس‌شناسی و توسط انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسیده است.<br><!--12057300-->
[[رده:جانورشناسی]]
[[رده:جانورشناسی]]
[[رده:(جانورشناسی)اشخاص و آثار، تجهیزات و موسسات]]
[[رده:(جانورشناسی)اشخاص و آثار، تجهیزات و موسسات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۶

بازنامۀ ناصِری
از حسام‌الدولۀ تیمورمیرزا فرزند حسینعلی میرزا فرمانروای فارس. بازنامه کتابی است به فارسی دربارۀ انواع باز و دیگر پرندگان شکاری و تربیت و بیماری و درمان آن‌ها. از آن‌جایی که شاهزاده تیمورمیزا علاقه‌ی وافری به شکار پرندگان داشت، در روزگار تبعید به عراق به جای نگرانی درباره‌ی امور سیاسی اوقات خود را به شکار پرندگان و همچنین مطالعه‌ی شکارنامه‌های دیگران می‌گذراند. این اثر پس از ۱۲۷۲ق به نام ناصرالدین‌شاه قاجار تألیف گردیده و در تهران و بمبئی به‌چاپ رسیده است (۱۲۸۵ و ۱۳۰۸ق). به انگلیسی نیز ترجمه شده است. همچنین، این کتاب به همت هیبت‌الله مالکی، با همکاری بنیاد فارس‌شناسی و توسط انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسیده است.