بایز، جوآن (۱۹۴۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بائز، جوآن (۱۹۴۱)(Baez, Joan) | بائز، جوآن (۱۹۴۱)(Baez, Joan) | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Baez, Joan.jpg|بندانگشتی|جوآن بایز]] | |||
[[پرونده:Baez, Joan2.jpg|بندانگشتی|جوآن بایز]] | [[پرونده:Baez, Joan2.jpg|بندانگشتی|جوآن بایز]] | ||
خوانندۀ امریکایی ترانه‌های محلی. به‌سبب فعالیت‌های سیاسی‌اش به شهرت رسید. جوآن بائز در استیتن آیلند<ref>Staten Island</ref>، [[نیویورک]]، به‌دنیا آمد و در دانشگاه بوستون<ref>Boston University</ref> به تحصیل پرداخت، امّا تحصیل خود را نیمه‌کاره رها کرد تا در کافه‌های بوستون خوانندگی کند. صدای سوپرانوی رسایش، همراهی گیتارنوازی تأثیرگذار وی، سبکی متمایز را به‌وجود آورد که پس از جشنوارۀ موسیقی محلی [[نیوپورت، شهر|نیوپورت]]<ref>Newport Folk Festival</ref> در ۱۹۵۹ و انتشار اولین آلبومش در ۱۹۶۰ بسیار محبوبیت یافت. بائز در جنبش ضد جنگ برای حقوق فردی و حقوق انسانی در آسیای جنوب شرقی فعالیت کرد و انجمن بین‌المللی حقوق بشر و انستیتوی مطالعۀ عدم خشونت را تأسیس کرد. بائز دو زندگی‌نامه نوشت که عبارت‌اند از ''سپیده‌دم''<ref>Daybreak </ref> (۱۹۶۸) و ''و صدایی برای با هم خواندن''<ref>And a Voice to Sing With</ref> (۱۹۸۷). باب دیلن در آغاز فعالیتش از یاری او فراوان بهره برد و بسیاری از آوازهای دیلن را ضبط کرد. در ۱۹۶۵ مؤسسۀ تحقیق دربارۀ سیاست ضد خشونت در [[کالیفرنیا]] را بنیاد نهاد. ازجمله ترانه‌های اوست: «ما پیروز خواهیم شد» و شعار جنبش حقوق مدنی در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]. | خوانندۀ امریکایی ترانه‌های محلی. به‌سبب فعالیت‌های سیاسی‌اش به شهرت رسید. جوآن بائز در استیتن آیلند<ref>Staten Island</ref>، [[نیویورک]]، به‌دنیا آمد و در دانشگاه بوستون<ref>Boston University</ref> به تحصیل پرداخت، امّا تحصیل خود را نیمه‌کاره رها کرد تا در کافه‌های بوستون خوانندگی کند. صدای سوپرانوی رسایش، همراهی گیتارنوازی تأثیرگذار وی، سبکی متمایز را به‌وجود آورد که پس از جشنوارۀ موسیقی محلی [[نیوپورت، شهر|نیوپورت]]<ref>Newport Folk Festival</ref> در ۱۹۵۹ و انتشار اولین آلبومش در ۱۹۶۰ بسیار محبوبیت یافت. بائز در جنبش ضد جنگ برای حقوق فردی و حقوق انسانی در آسیای جنوب شرقی فعالیت کرد و انجمن بین‌المللی حقوق بشر و انستیتوی مطالعۀ عدم خشونت را تأسیس کرد. بائز دو زندگی‌نامه نوشت که عبارت‌اند از ''سپیده‌دم''<ref>Daybreak </ref> (۱۹۶۸) و ''و صدایی برای با هم خواندن''<ref>And a Voice to Sing With</ref> (۱۹۸۷). باب دیلن در آغاز فعالیتش از یاری او فراوان بهره برد و بسیاری از آوازهای دیلن را ضبط کرد. در ۱۹۶۵ مؤسسۀ تحقیق دربارۀ سیاست ضد خشونت در [[کالیفرنیا]] را بنیاد نهاد. ازجمله ترانه‌های اوست: «ما پیروز خواهیم شد» و شعار جنبش حقوق مدنی در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]. | ||